Hayat mı? Nedir ki hayat? Yaşar mıyız yoksa uyur yaşar mı? Kaçımız farkındayız yaşadıklarımız veya yaşayamadıklarımızın? Sadece nefes almak, karın doyurmak, barınmak mı yaşamak? Hele bu günlerde böyle büyük bir felaket yaşamış; barınma, yeme-içme, hijyen gibi en zorunlu ihtiyaçlarını dahi karşılayamayan insanlarımız varken gerçekten neydi ki hayat ya da hayatta olmak!
Ülkemizdeki bu büyük felaketten sonra  sorguladık mı hayatlarımızı, gözden geçirdik mi önceliklerimizi, peki yaptığımız bu değerlendirmelerden sonra varabildik mi asıl önceliklerimizin farkına? 
Çocuklarımızın keyifli kahkahalarını dinleyip anı biriktirebilecekken, çok para verip aldığımız değerli beyaz koltuklarımız kirlenmesin zarar görmesin diye en sevdiklerimize verdiğimiz cezalar ne oldu. Değdi mi hayatlarımızın paha biçilemez değerlilerini üzmeye. Ya kirlenmesine kıyamadığımız  o koltuklar bir de en değerlilerimize mezar olduysa?


Hayatın koşturmacasın da fark etmediğiniz o çiçeğin ne güzel koktuğunu fark ettiniz mi? Hiç çocuklarınızla çiçek bahçelerinde koşup oynadınız mı ya da çimenlerde yuvarlanırken kahkahalar attınız mı? ya o kır çiçeklerinden taçlar yapıp uğur böceklerinden dileklerinizi yerine getirmesini istediniz mi?

Anne-babalarınıza zaman ayırıp onları ne kadar sevdiğinizi hissettirdiniz mi? birlikte en güzel restoranlara gidip onların sizin aileniz olduğu için gurur duydunuz mu?

Zaman ayırdık mı eşimize, ellerimiz deterjanlı birlikte yıkarken bulaşıkları dedikodu değil durum değerlendirmesi yapıp en sevdiklerimizi çekiştirirken,  cıvıl cıvıl atılan kahkahalarımızı duyan yan komşularımızın dudaklarına da bir gülümseme oturtabildik mi?

Evet soruyorum bunu en önce kendime sonra herkese yapabildik mi? Niye yapamadık bunları niye 
Aslında bize gerekli olmayan belki de mezar olan eşyalar alabilmek için mi? Güvenliğinden emin olmadığımız o dört duvarın altında kalma ihtimalimizin olduğu milyonluk konutlara sahip olabilmek için mi? Belki de sadece bir kez giydiğimiz o kıyafete sahip olabilmek için?

Bunlar için mi vazgeçtik en sevdiklerimizle mutlu olmaktan, yaşayabileceğimiz en güzel anıları biriktirebilmekten. Bunlar için mi sevdiklerimizi mutlu edip mutlu olamadık. çocuklarımızın yüzünde sıcak bir gülüş bırakamadık.

Hep mazeretimiz vardı değil mi? Bomboş işe yaramaz şeyleri alabilmek için çalıştık, çok çalıştık, hep yorgun, hep mutsuz olduk. Sevdiklerimize ayıracak zamanımız hiç olmadı ve  biz hep haklıydık. Çünkü yaşamanın nefes alıp verme, barınma,  yeme içmeden meydana geldiğini sandık. Sevgiyi sevdiklerimizi yok saydık.

Doğa yüzümüze gerçeği öyle bir vurdu ki asıl değerlilerimizin farkına vardık. Peki artık fark ettik mi sevginin yaşamın amacı olduğunu ve sevilenler olmadan yaşamanın sadece yaşar gezerlik olduğunu?
( Hayat Mı başlıklı yazı Sada tarafından 15.03.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.