Online Üye
Online Ziyaretçi
Senin de Tıp bayramın kutlu olsun sevdiğim; sonuçta bir cerrah gibi kalbimi acılara bölüp kaç yerinden yamalı ölüşler diktin kalbime; benim de Tıp bayramım kutlu olsun, sevilemediğim; bir iki üç ‘Tıp’ diyerek susturdun sonuçta kalbimi. Uslu bir gidişin, ölüm soytarısı kaldım cennetime.
Seni yazdığım harflerle neşteri bir tuttun operasyon sensizliğimde; kaç gidişi diktin acılarıma, sayamadım. Narkozluydum ben…
Tıp bayramın kutlu olsun sevdiğim; özde bir ölüşün yoğun bakım çıkışını kaderimde tüten sevişler gibi veriyorsun ellerime. Cerrahi tedavilerde sana dökülüp ölmek gibi; hadisesi geceden yosma saatleri bıçaklıyor sabahın belirsizliği. Bak! Yine sana hasta çıktı…
Kalbim durdu, sevilemediğim; kalbimden aldığın kelebeklerin bir günlük ömrü var diyerek kaderlerine terk etme onları, hiçbir rivayet gerçek değil. Bırak, yaşamaları gerektiği vakit tende değil, mutlulukta ölsünler.
Tıp bayramın kutlu olsun, sevdiğim; kalbimden koca bir kanat çıkarmışsın, hasret hemşiresinden duydum. Sana uçmayayım diye kalbimin de kanadını kırmışsın. Canın, sende sağ olsun! Hasta aşkların sana ihtiyaçları var.
Tip bayramım kutlu olsun; sevilemediğim; tipten kaybeden yumuşak sevinçler, benden güzel sevemediler. Çirkin, çok çirkin kaldılar hatıra fotoğraflarında.
Bir iki üç! Tıp! Bayramım kutlu olsun, kalbime hançer müdavim; susup yakamozlara, denizin kör talihine balıkların umudunu yedirdim aşkta.
Oltaları, olmaları gerekenden fazla hadsiz yakaladı onları.
Tıp bayramın kutlu olsun, sevdiğim! Cerrahi bir müdahale daha ister kalbim, fazlalık bu kadar senle dolu olmak bana. Al kendini, kalbimden. Dikme bir daha; avuç içi ömrümün bağrında kanayan umutlarına…
Dilara AKSOY
Yazarın
Önceki Yazısı