Online Üye
Online Ziyaretçi
Aylak bir düşüm ben düş penceresinden
yüreğe sinen…
Siren seslerinde yalnızlığın
Maviden mintanı göğün
Bense hüznümle vurgun yediğim ömrün
Silik güftesiyim: içimdeki şehrin
Şehla gözlerine tutuklu
Aşkın kayrasında özlem dolu
Nifak sokan kimse mevsimle arama
Sönen nidalar ısrarlı bir çağrının
sedasında
Gökse tambur çalan
Yerde suskun satırlar kazılı toprağa
Toprağın da kara bahtında
Soluksuz kaldığım kadarım
Bir ederim var ya da yok
Sözcükleri içime çektiğim kadar ruhum
tok
Bazen kapıyı vuran rüzgâr
Semadan kopup kayan yıldızlar
Endamı yitik bir kadın
Edası suskun bir yalnızlığın
lahzasında saklı
Nahoş gölgeler firar ettiğim
Şu sevgim ki yüreği feda ettiğim
Elem yüklü göğün bekçisi
Ruhumda ve dilimde saklı Elham’ın her
hecesi
Ben ki huzura özlem duyan
Ruh ki bedenden firarı arzulayan
Ve de yürek iklimi
Aralıksız çalan şarkılar bir
kompliman
Suskun yakamozlar çatallı sesinde
kederin
İçimi en derinden dağlayan bir tutku
ki
Sözcüklerden akan yaşı
Bir veda ki:
Yalnızlığın ölümle tanışıklığı
Bir eda ki yürekte saklı hüznün
bekçisi
Evhamla kovaladığım yıllar
Şiirlerse nakaratı sevdamın
İmgeler ne pişkin ne sıradan
Hazanla sevişen ruhun yorganı içten
içe ısıtan
Soğuk havanın tesir etmediği bir
mezar
Göğün temennisi kadar
Yerde saklı suskun satırlar
Bak işte yazıldı yazılalı mezar
taşıma
Suskunluğum nasıl da ses buldu Allah
katında
Toptan sevgiler perakende ölümler
Na’şı dünün kaykılan ansızın
Kardığım kadar yalnızlığın bitimsiz
saltanatı
Kördüğüm şunca duygu nice hüzün
Kordan heceler yüreği yakan ezelden
Közünde aşkın soldan sağa saydığım
ölümcül iç çekişler
Ah, nazenin yürek iklimim ve nice
insan
Nesli tükenmeyen hazan denen
Mecrada yazgıya esareti insanın
Yazılası şiirler de değil sadece
İçimde kalan nice ukde
Çağrısı sonsuzluğun nice beden nice
ruh Araf’ta
Salkım saçak yalnızlığın köhne çatısı
Karambolde zaman
Karaborsa mutluluk
Hayat öyle bir çizgi ki
Son bulduğunda ansızın doğduğun
Ne çok kere
Ne çok aldatılmış insan ve kare
Kare kodu sözcüklerin
Bir rivayetmiş meğer mutluluk
Salkım saçak
Ruhun firarı
Köhne zemin nankör insan
Sebepli sebepsiz göç eden nazı
bitimsiz
Niyazı eksiksiz
Elbet vuku bulacaktır bir başka yaşam
Bu dünyada olmasa bile
İki cihan için sakladığım niyazı ve
hayalleri
Bir solukta içime çektiğim
Varsın boykot edilsin varlığım
Ben bu dünyada ne gördüm ki acıdan
başka?
Açamadığım bir çekmece
Yüreğin nüfuzlu varlığı saklı içinde
Bilense sadece Yaratan
Neşri ve nesri ömrün
Soluksuz sevip içimden taşan
Günbegün…