*
***
******
**********
Hakk'tan buyruk almışsa kader kabir kazmaya
Toprak bağrını açar, gönüller yara alır
Öyle bir afet ki bu! Tarif edip yazmaya
En mahir kalem naçar, ağıtlar yarım kalır.
**********
******
***
*
KAHIRLI KAR KARASI
Bir acı ki; feryâda Lokman gelse kâr etmez
Onmaz yerden yedik biz sinemize ok bugün
Herc ü merci tarife kelam hece harf yetmez
İflah olmaz bu derdin tesellisi yok bugün
Durdu yelkovan, akrep; kaldık altı Şubat'ta
Kayboldu neşeden iz; ölü gibiyiz hatta
Kırk beş bin şehit saydık, aklımız küsuratta (!)
Tebessümün zerresi çehreme yasak bugün
Bir afet ki; altında biz olsak da ezilen
Dost düşman el âlemdi; tüm beşerdi üzülen
Bir gelin edasıyla gökyüzünden süzülen
Kar rengine kahretti, kara giydi ak bugün
Feryad ü figan ile gam aldıkça demini
Sellerle değiştirdik gözümüzün nemini
İhmalin sonucunu... tedbirin önemini
Bir kez daha öğretti eze eze Hakk bugün
Öğrendik cehalet ne, cahil kim, ilim neymiş
Öğrendik kıyamet ne, gafil kim, ölüm neymiş
Aslolan liyakatmiş, gerisi bahaneymiş
Ayan oldu kavramlar arasında fark bugün
Paramparça ettikçe zemini artçı şoklar
Yer ile yeksan oldu nice süslü konaklar
Sevgi şefkat sarayı sımsıcak sığınaklar
Ayazlara barınak buz gibi kucak bugün
Makul cevap ararken nice "niçin" "neden"ler
Çamurlara karıldı hayaller, narin tenler
Âhhh o körpe kuzular... o minicik bedenler...
Parklarda kuşlar mahzun; gamlı salıncak bugün
Bir afet ki, dinmiyor, vermiyor asla aman
Bir afet ki emsalsiz; darbesi hayli yaman
Tarumar oldu Kilis, yıkıldı Adıyaman
Tam on bir ilimizde tütmüyor ocak bugün
Yarılırken yerküre Hatay'dan ta Maraş'a
Naçar kaldı mendiller dökülen kanlı yaşa
Hatayı kabullendik; Hakk'a vermedik hâşâ
Âşikâr oldu kurnaz, akıllı, ahmak bugün
Mümkünken tedbir alıp zor işi kolay etmek
İhmale kader demek akılla alay etmek
Suçu olan kim varsa ceza diye diretmek
Adaletin gereği, mağdur için hak bugün
"Hasret" kaldı geriye; dosta, anaya, eşe
Evlat saran sineler şimdi kederli köşe
Bin sene geçse bile geri gelmez o neşe
Güneşe giden yollar karanlık sokak bugün
Sen! Evet sen habis ruh! Azgın güruh! Kaş çatan!
Kolay kazanılmadı eşsiz diyar bu vatan
Ardan eser kaldıysa; haram olmadan bu tan
Bari Allah'tan utan; kavgayı bırak bugün!
Vahdet gülleri varken güzelim yurdumuzda
Tefrika zakkumunu taşıdık sırtımızda
Birlikten bir teselli umarken derdimizde
Yazık ki son umut da her günden uzak bugün
Sarılırken çevremiz sinsice yavaş yavaş
Kavgayla geçen her an beyhude boşa uğraş
Dedeağaç'a bak da unutma ki arkadaş
Ötede sandığımız, çok yakın tuzak bugün!!!
Mecit Aktürk
