YÂR GÖZÜN AYDIN

Bahçeye diktiğim bir gonca gülü,
Açmadan soldurdun yâr gözün aydın,
İçimde şakıyan şeyda bülbülü,
Hicranla doldurdun yâr gözün aydın.

Anlamsızca hilâl kaşını çatıp,
Bütün kabahati kadere atıp,
Bu eşsiz sevdayı maziye katıp,
Elleri güldürdün yâr gözün aydın.

Verdiğin ikrardan bir anda cayıp,
Yaşanan herşeyi hepten yok sayıp,
Beni canlı canlı mezara koyup,
Ruhumu öldürdün yâr gözün aydın.

Özden der ki bilmem kimdeydi hata,
Dolaştım dört deniz yedi de kıta,
Ölmeden bindirip ayaksız ata,
Namazım kıldırdın yâr gözün aydın.

Murat ÖZDEN
( Yar Gözün Aydın başlıklı yazı Çerkezoğlu tarafından 28.02.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.