Ağlayıp da döktüğüm göz yaşımı
Silenim yok ki okşasın başımı
Mısralar olan şiir naşımı
Şaşı öğmediğim yalandı dersem
Gülüşümü mısralara dizerken
Efkârımı şiir şiir yazarken
Hasretliği imbiğinden süzerken
Döşü döğmediğim yalandı dersem!
Özlemin hicranı bir hikâyeydi
Nasıl diner bilen biri diyeydi
Gönül dağı kaftanını giyeydi
Eğip büğmediğim yalandı dersem!
Ele gelmez, avuca da sığmadı
Ele rahmet oldu bana yağmadı
Sinek sağdı inekleri sağmadı
Sağıp sağmadığım yalandı dersem!
Gelin olup gelinliği giymedim
Kaderimdir dediğimden güymedim
Zalimleri, hainleri saymadım
Boğup boğmadığım yalandı dersem
Kara günde dost olanlar yâd etsin
Seven gönül dostları biat etsin
Teveccüh firdevse itikad etsin
Ağıp ağmadığım yalandı dersem
Sarın gelinliğe kefenim olsun
Kaderim kim ise sararıp solsun
Aşkını gelinlik içinde bulsun
Yığıp yığmadığım yalandı dersem?
Var mıdır gülerken beni bir gören?
'Yüzün gülmesin' mi dedi gönderen?
Güne aşık gibi, şeytan döndüren
Döğüp döğmediğim yalandı dersem!
Bu devran bir gün son bulur dertler
Masum göz yaşıma dayanır sertler
Yetsin gözlerime bunca firkâtler
Doğup doğmadığım yalandı dersem!
Dermansız derdime dertlerdir çare
Çektiğim acıdan yürek bin pare
Halimi arz etmem yad'a ağyare
Değip değmediğim yalandı dersem!
Kefenledim acı denen kaputa
Hasret, koydum özlem adlı tabuta
Adak yaptım keder olan çaputa
Söğüp söğmediğim yalandı dersem !
Rüzgâr olup savursam matemleri
Koparsan dil denen kerpetenleri
Vagona doldurup boş gezenleri
Savıp savmadığım yalandı dersem?
Dualarım sizinleydi dilime
Kilit vurdum, amin diyen elime
Gülmek için bulamadım kelime
Yağıp yağmadığım yalandı dersem!
Saadeti vaat eden sizleri
Sildim sahte riya dolu sözleri
Dünyanın en ahmak siz öküzleri
Koğup kovmadığım yalandı dersem!
Karşıdan bakmayın öyle, el gibi
Emi SULTAN soldu, gonca gül gibi
Kökünden ayrılmış kırık dal gibi
Eğip büğmediğim yalandı dersem.
