1 Toplumsal Sarsıntı

TOPLUMSAL SARSINTI

 

Yer yarıldı gök indi, sabahı görmediler

Karanlığın içinde uyurken söndü gözler

Ne soğuktan ne taştan acıdan dondu gözler

Çığlık boğdu sözleri, suçlu kim sormadılar

 

Dünyayı kefenleyen o amansız sarsıntı

Bir anda dönüşüyor çözümsüz bilmeceye

Ölüm şavkı vurdukça sığmaz oldum geceye

Beni benden alıyor amansız bir sıkıntı

 

Yer yerinden oynuyor insan çığlıklarından

Anadolu parçası enkaz altında kalmış

Onca insan dönüşsüz derin uykuya dalmış

Sağ kalanlar umutsuz ruhsal sağlıklarından

 

Taş üstü taş kalmamış Maraş’ın çarşısında

Ruhları dolaşıyor enkazda kalanların

Suçlu zincirlerinde künyesi olanların

Vicdanları rahat mı manzara karşısında

 

Konuşmak beyhudedir sular durulmuyorsa

Sözüne itibar yok boş vaat atanların

Vebali boynunuza kefensiz yatanların

Gün gelip de suçludan hesap sorulmuyorsa

 

Bir anda helak oldu toprak altında canlar

Coşari der ki yetti bu kadar sabır yetti

Bu toplumsal sarsıntı tüm hayatı felç etti

Tüm kalpleri bir etti duyulan heyecanlar

 

13.02.2023/Samsun

 

İbrahim COŞAR

( Toplumsal Sarsıntı başlıklı yazı İbrahim COŞAR tarafından 16.02.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.