Depremin üzerinden bir haftadan fazla bir zaman geçti. Ýlk gün yazý, ikinci ve üçüncü günü þiir yazmaya çalýþtým, üstatlarýmýn eserleri yanýnda her ne kadar þiir sayýlmasada. En azýndan duygumu paylaþmak istedim.

Ýlk günler çok sayýda þiir okudum, içim paramparça oldu. Þu saatten sonra ne deprem þiiri yazmak ne de deprem edebiyatý yapmak içimden gelmiyor. Duygularýný paylaþan arkadaþlarý takdir ediyorum, yanlýþ anlaþýlmasýn. Sanki hislerim söndü. Þu saatten sonra yazacaðým her þiir gerçeklerin yanýndan  hafiften de öte bir þekilde hafif kalýr. Þu saatten sonra histen ziyade fikir beynimi zorluyor. Ben ne  yapabilirim? Ben ne yapabilirim? Ben ne yapabilirim?

Güzel, pratik ve iþe yarayan fikirlerden imkanlarým doðrultusunda yararlanmaya çalýþýrým. Mesela geçenlerde yakýnlarýmdan biri konteyner ev fikrini savundu ve depremzedelere konteyner ev ulaþtýrmak istediðini anlattý. Aslýnda konteyner ev kampanyasýný görmüþtüm ama pek sýcak bakmamýþtým. Yakýným konuyu iyice izah edince fikri beðendim, benimsedim hatta sahip çýktým. Kampanya hakkýnda yeterli bilgi edinip telefon rehberimde nazým geçtiði kiþilere özel mesaj  gönderip davet ettim.

Diðer bir fikir, depremzede bir ailenin hesap numarasýný alýp her ay burs  vermek fikirini bir kuruma ilettim. Daha önce böyle bir þey düþünülmemiþ ama bu fikir benimsenip kampanya kapsamýna alýnacaðý söylendi.

Güzel fikirleri paylaþýp daha geniþ bir kitleye yayýlmasýnýn gerektiðini düþünüyorum. Acizane bir kaç fikir paylaþmak istiyorum ve biliyorum ki bu sitede daha orjinal, parlak fikirler var. Umarým arkadaþlar paylaþýrlar, istfade ederiz.

1) Yukarýda izah ettiðim gibi konteyner ev projeleri var, imkanlar dahilinde katký verilmesi sayesinde nice depremzede geçici de olsa ev sahibi olacaktýr.

2) Depremzede aile veya talebelere burs gibi aylýk yardým yapýlabilir, en azýndan maddi sýkýntýlarý azalýr, O kadar derdin arasýnda ýase derdiyle uðramamalarý gerektiðini düþünüyorum.

3) Her þehre depremzede yerleþtiriliyor. Yakýnýmýzdaki depremzedeleri ziyaret edip onlarýn derdine ortak olmak dünyalara bedeldir. Özellikle yaþlý depremzederin derdini dinlemek onlara yapýlacak belki de en faydalý davranýþtýr. Gençler en azýndan sosyal medyada aktif, birileriyle dertlerini paylaþabiliuorlar. Ya yaþlýlar? Hem depremzede, hem de gurbet elde...
Depremzedeleri   en azýndan çaya davet edip gurbet  aðrý ve sancýlarý hafifletilebilir.

Ben þu an yurt dýþýndayým, Konya'ya geldiðimde yapmayý düþündüðüm ilk þey yakýnýmdaki deprezedelerle tanýþýp onlarýn dertlerini dinlemektir. Gurbette yaþamanýn ne olduðunu iliklerime kadar bilirim...

Herkesin az veya çok (fiilen)  bir þeyler yapabileceðinden eminim, azla yetinmeyelim...

abdullah konuksever