Şiire Mahcubum

Toprağın yalnızlığına
Kalabalık kar bağışlıyor Allah 

Yine mesaiye kalırken Mikail
Yazılmayan şiire mahçubum

Yazmam için
Bir hurç dolusu kelime sızısı
Sivri bir yalnızlık 

Yere düşen ekmeği öpecek 
Edepli bir dudak lazım

Ezberimdeki bağbozumundan
Pekmeze meyilli bir salkım üzüm 

Nasihat etmek için uzayan
Bir sarmaşık lazım

Yamalı kekik kokusu
Papatyanın gülüşü lazım

Renkleri hatırımdan cımbızlamam
Lacivertin ablasını öpmem lazım

Velev ki temin oldu bunlar
O zaman  yazılan  şiire mahçubum 
Çünkü
Isıtmaz dışarıdaki üşüyen serçeleri
Kalemdeki ısı

🐞🐞🐞