(140) Borç Ödemek Ýçin Kenara Para Koymanýn Caizliði

(241) Ebu Zerr (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ile beraberdim. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Uhud daðýný görünce þöyle buyurdu. 

Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr:

“Uhud daðýnýn benim için altýna dönüþmesini ve ondan bir dinarýn benim yanýmda üç günden fazla beklemesini arzu etmem! Ancak borç için beklettiðim dinar bunun dýþýndadýr!..”  (Buhari 2208, Müslim 991/32, Hatib Tarih 7/376, Ahmed bin Hanbel Müsned 5/152, Albânî Silsiletu’l-Ehâdîsi’s-Sahîha 2211)

(242) Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Benim Uhud daðý kadar altýným olsa, ondan benim yanýmda bir þey bulunduðu halde üzerimden üç gün geçmesi beni sevindirmez! Ancak borç ödemek için ondan sakladýðým müstesnadýr!”  (Buhari 2209, Müslim 991/31, Ýbni Mace 4132, Ýbni Hibban 3214, Albânî Silsiletu’l-Ehâdîsi’s-Sahîha 2211)

(141) Borçlunun Alacaklýya Rehin Vermesi Caizdir

(243) Aiþe (Radiyallahu Anha) þöyle dedi:

“Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bir Yahudiden ödemesi bir müddete kadar taam satýn aldý. Demirden bir zýrhý ona rehin verdi.”

(Buhari 2386, Müslim 1603/126, Nesei 4623, 4664, Ýbni Mace 2436, Ýbnu’l-Carud 664, Ýbni Hibban 5938, Beyhaki 6/36, Ahmed bin Hanbel Müsned 6/42160, 230, Albânî Ýrvau’l-Ðalil Fi Tahrici Ehadisi Menari’s-Sebil 1393)

(142) Borçlunun Borcunu En Güzel Þekilde Ödeyip Alacaklýya Teþekkür Etmesinin Vucubiyeti

(244) Abdullah bin Rebîa babasý ve dedesi tariki ile þöyle dedi:

Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) benden kýrk dirhem borç aldý. Kendisine mal geldiðinde borcunu bana ödedi ve þöyle buyurdu:

“Allah sana ehlini ve malýný bereketli kýlsýn. Borç verene en iyi karþýlýk, teþekkür etmek ve güzelce onu ödemektir.”  (Nesei 4697, Ýbni Mace 2424, Ahmed bin Hanbel Müsned 4/36, Albânî Ýrvau’l-Ðalil Fi Tahrici Ehadisi Menari’s-Sebil 1388)

(245) Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Bir adam, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’den alacaðýný istedi ve katý davrandý. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in sahabeleri onu cezalandýrmayý kast ettiler. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

−“Onu býrakýn! Çünkü hak sahibinin konuþma hakký vardýr. Onun için bir deve satýn alýn ve ona verin.”

Sahabeler:

−Bunun devesinden daha iyi ve yaþlý deveden gayrýný bulamadýk, dediler. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

−“O deveyi satýn alýn ve onu adama verin! Þüphesiz ki, sizin en hayýrlýnýz, borcunu en güzel þekilde ödeyendir!”  (Buhari 2210, Müslim 1601/120, 121, 122, Nesei 4632, Tirmizi 1316, 1317, Ýbni Mace 2423, Tayalisi 2356, Beyhaki 5/352, Ahmed bin Hanbel Müsned 2/377, Albânî Ýrvau’l-Ðalil Fi Tahrici Ehadisi Menari’s-Sebil 5/225)

(143) Borçluya Þefaat Etmenin Caizliði

(246) Cabir bin Abdullah (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

“Babam Abdullah Uhud’da öldürüldü, çocuklar ve borç býraktý. Borç sahiplerinden bazýsýný almamalarýný talep ettim. Onlar bunu kabul etmediler. Ben de Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e geldim ve kendisinden alacaklýlar yanýnda bana þefaat etmesini istedim, onlar yine kabul etmediler. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

−“Hurmanýn her bir nevini ayrý ayrý sýnýflandýr. Izkabni zeydin nevini ayrý topla, el-Lin nevini ayrý topla, el-Acveyi ayrý topla ve ben sana gelene kadar alacaklýlarý hazýr bulundur.”

Cabir (Radiyallahu Anh):

−Ben Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in emrini yerine getirdim. Sonra Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) geldi ve toplu hurmanýn üzerine oturdu. Alacaklý adamlardan her birinin alacaðýný tartýp verdi, her kese hakkýný tastamam ödedi. Hurma olduðu gibi kalmýþtý, sanki ona el dokunmamýþtý...”

(Buhari 2222)

(144) Alacaklýdan Alacaðýnýn Bir Kýsmýný Baðýþlamasýný Ýstemek Caizdir

(247) Abdullah bin Ka’b bin Malik (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

“Ka’b bin Malik, Ýbni Ebi Hadret’teki alacaðýný mescidde istemiþ. Her ikisinin de sesleri yükselmiþ. Hatta Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) evinde olduðu halde seslerini iþitmiþ. Bunun üzerine Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) onlara doðru çýkýp, hücrenin perdesini aralamýþ ve Ka’b bin Malik (Radiyallahu Anh)’a:

−Ya Ka’b! diye seslenmiþ.

Ka’b (Radiyallahu Anh)’da:

−Lebbeyk buyur emrine amadeyim ya Rasulallah! deyince, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) eliyle iþaret ederek þöyle buyurdu:

−“Alacaðýndan yarýsýný býrak.”

Ka’b (Radiyallahu Anh):

Baðýþladým ya Rasulallah! demiþ. Bunun üzerine Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) borçluya þöyle buyurdu:

−“Kalk ve borcunu öde!”  (Müslim 1558/20, Buhari 562, Ebu Davud 3595, Darimi 2/261, Ýbni Mace 2429, Tabarani Mucemu’l-Kebir 19/127, 129, Beyhaki 6/52, 63, 64, Begavi 2151, Ahmed bin Hanbel Müsned 6/386, 390, Albânî Ýrvau’l-Ðalil Fi Tahrici Ehadisi Menari’s-Sebil 1422)

(145) Baþkasýna Ait Bir Borcu Ödemeyi Tekeffül Etmek Caizdir

(248) Ebu Katâde (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Ensardan ölen bir kiþi, Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) üzerine cenaze namazý kýlsýn diye getirildi. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Kuþkusuz ki, arkadaþýnýzýn üzerinde bir borç vardýr!”

Katâde (Radiyallahu Anh):

−Onu ödemeyi ben tekeffül ediyorum, dedi. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

−“Ahdine Vefa gösterecek misin?”

Katâde (Radiyallahu Anh):

−Vefa göstereceðim, dedi.

(Nesei 4706, Tirmizi 1069, Ýbni Mace 2407)

Borç Vermek Ýle Ýlgili Konular

(146) Kardu’l-Hasen’in Fazileti

(249) Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr: 

“Allah; Ben sizinle beraberim, eðer namaz kýlar, zekâtý verir, Rasullerime iman eder, onlara yardým eder ve Allah’a güzel bir þekilde borç verirseniz, elbette sizin günahlarýnýzý örterim; sizi altýndan ýrmaklar akan cennetlere sokarým demiþti...” (Maide: 5 / 12)

(250) Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr: 

“Eðer Allah’a güzel bir þekilde borç verirseniz, Allah onu sizin için kat kat yapar ve sizi baðýþlar. Allah karþýlýk verendir, halîmdir.” (Tegâbün:  64 /17)

(251) Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr: 

“Sadaka veren erkekler ve sadaka veren kadýnlar ve Allah’a güzel bir þekilde borç verenler, iþte onlara (verdikleri) kat kat yapýlýr ve onlar için deðerli bir ecir (karþýlýk) vardýr.” (Hadid: 57 / 18)

(147) Kardu’l-Hasende Yazýþmak Caizdir

(252) Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr: 

“Ey iman edenler! Belirli bir süreye kadar birbirinize borç verdiðiniz zaman onu yazýn! Aranýzda adaletli bir yazýcý onu yazsýn! Yazýcý Allah’ýn kendisine öðrettiði gibi yazmaktan kaçýnmasýn, yazsýn! Borcu olan da yazdýrsýn! Rabb’i olan Allah’dan korksun! Borcundan hiçbir þeyi eksik etmesin! Eðer borçlu olan kimse aklý ermez yahut zayýf, ya da kendisi yazdýramayacak durumda ise velisi onu adaletle yazdýrsýn! Erkeklerinizden iki kiþiyi de þahid tutun! Eðer iki erkek yoksa razý olduðunuz þahidlerden bir erkek iki kadýn (þahidlik etsin)! Ta ki kadýnlardan biri unuttuðunda diðeri ona hatýrlatsýn! Þahidler çaðrýldýklarý zaman gelmekten kaçýnmasýnlar! Az olsun, çok olsun, onu süresine kadar yazmaktan üþenmeyin! Bu, Allah katýnda daha adaletli, þahidlik için daha saðlam, kuþkulanmamanýz için daha elveriþlidir...”  (Bakara: 2 / 282)

(148) Kardu’l-Hasen Yapan Kimsenin Þahid Tutmasý

(253) Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr: 

“Ey iman edenler! Belirli bir süreye kadar birbirinize borç verdiðiniz zaman onu yazýn! Aranýzda adaletli bir yazýcý onu yazsýn! Yazýcý Allah’ýn kendisine öðrettiði gibi yazmaktan kaçýnmasýn, yazsýn! Borcu olan da yazdýrsýn! Rabb’i olan Allah’dan korksun! Borcundan hiçbir þeyi eksik etmesin! Eðer borçlu olan kimse aklý ermez yahut zayýf, ya da kendisi yazdýramayacak durumda ise velisi onu adaletle yazdýrsýn! Erkeklerinizden iki kiþiyi de þahid tutun! Eðer iki erkek yoksa razý olduðunuz þahidlerden bir erkek iki kadýn (þahidlik etsin)! Ta ki kadýnlardan biri unuttuðunda diðeri ona hatýrlatsýn! Þahidler çaðrýldýklarý zaman gelmekten kaçýnmasýnlar! Az olsun, çok olsun, onu süresine kadar yazmaktan üþenmeyin! Bu, Allah katýnda daha adaletli, þahidlik için daha saðlam, kuþkulanmamanýz için daha elveriþlidir...” (Bakara: 2 / 282)

(149) Eli Geniþ Kimselere Kolaylýk Göstermek

(254) Huzeyfe (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Melekler sizden önceki ümmetlerden bir kimsenin ruhunu karþýladý. Melekler:

−Hayýrdan bir þey yaptýn mý? dediler. Bu kimse:

−Ben hizmetçilerime, sýkýþýk fakire mühlet veriniz müsamaha ediniz, diye emrederdim, dedi.

Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Bunun üzerine melekler:

−Ona müsamaha ediniz, dediler.”

Ebu Malik, Rýb’iyyin’den yaptýðý rivayette þöyle dedi:

Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Eli geniþ olana kolaylýk gösterir, eli dar olana mühlet verirdim”  (Buhari 1920, Ýbni Mace 2420)

(150) Eli Dar Kimselere Müsamaha Ýle Mühlet Vermek

(255) Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Ýnsanlara borç veren bir tacir vardý. Borçlulardan eli dar olaný gördüðünde, hizmetkârlarýna:

−Eli dar fakir kimseye geldiðinde, ona müsamaha ediniz! Umulur ki, Allah da bize müsamaha eder derdi. O kimse Allah’a kavuþtuðunda Allah bu sebeple ona müsamaha etti.”  (Buhari 1921, Müslim 815/31, Nesei 4709, Ýbni Hibban 5042, Tayalisi 2514, Begavi 2139)

Baðýþ ve Hediye Ýle Ýlgili Konular

(151) Hediye Verip Almak Caizdir

(256) Abdullah ibni Ömer (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Ömer bin el-Hattab (Radiyallahu Anh)’ý iþittim þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bana atiye verirdi. Ben:

Onu benden daha fazla ihtiyaç sahibine verseniz, derdim. Bunun üzerine, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

−“Onu al! Hýrs gösterici ve talep edici olmadýðýn halde sana gelen malý al! Böyle gelmeyen mala nefsini ona tabi kýlma!”  (Müslim 1045/112, Nesei 2604, 2605, Humeydi 21, Abdullah bin Mübarek Müsned 32, Ahmed bin Hanbel Müsned 1/17, 21, 40, 52, 99, Albânî Sahîhu’l-Cami’ 359, Albânî Ýrvau’l-Ðalil Fi Tahrici Ehadisi Menari’s-Sebil 862)

(257) Aiþe (Radiyallahu Anha) þöyle dedi:

“Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) hediyeyi kabul eder ve ona mukabelede bulunurdu.”

(Buhari 2380 Ebu Davud 3536, Tirmizi 1953, Ahmed bin Hanbel Müsned 6/9, Albânî Ýrvau’l-Ðalil Fi Tahrici Ehadisi Menari’s-Sebil 1603)

(152) Hediyeleþmek Ýnsanlarý Birbirine Sevdirir

(258) Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Hediyeleþiniz, seviþiniz.”  (Buhari Edebu’l-Müfred 594, Ebu Yaðla 6148, Beyhaki 6/169, Albânî Ýrvau’l-Ðalil Fi Tahrici Ehadisi Menari’s-Sebil 1601, Albânî Sahîhu’l-Cami’ 3004)

(153) Hediyeyi Geri Çevirmek Caiz Deðildir!

(259) Abdullah ibni Mes’ud (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Davetçiye icabet edin! Hediyeyi geri çevirmeyin! Müslümanlarý dövmeyin!”  (Buhari Edebu’l-Müfred 157, Ýbni Hibban Mevarid 1064, Ahmed bin Hanbel Müsned 3838, Albânî Ýrvau’l-Ðalil Fi Tahrici Ehadisi Menari’s-Sebil 1616)

(260) Halid bin Adiyy el-Cüheniyy (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’i iþittim þöyle buyuruyordu:

“Her hangi bir kimseye istemeden nefsini israf ettirmeden kardeþinden bir iyilik ulaþýrsa o iyiliði kabul etsin geri çevirmesin!”  (Ýbni Hibban 5108, 3404, Ebu Yaðla 925, Tabarani Mucemu’l-Kebir 4124, Hakim 2/62, Ahmed bin Hanbel Müsned 4/320, 321)

(261) Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Herkime misk ve benzeri güzel bir koku ikram edilirse, onu geri çevirmesin! Çünkü onun yükü hafiftir ve kokusu güzeldir!”  (Ýbni Hibban 5109, Müslim 2253/20, Ebu Davud 4172, Nesei 5274)

(154) Ehli Kitabýn Hediyesini Kabul Etmek Caizdir

(262) Ebu Humeyd es-Saidî (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Eyle kýralý Yuhanna, Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e beyaz bir katýr hediye etti ve bir de Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e bürd giydirdi. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de deniz kenarý beldeleri ahalisi için eman verir bir mektup yazdý.”

(Buhari 1410)

(155) Ýslam’a Kazandýrmak Ýçin Bazý Müþriklerden Hediye Kabul Etmek Caizdir

(263) Abdurrahman bin Ebu Bekir (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Biz, Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ile beraber bir seferde yüz otuz kiþi idik. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Sizden birinizin yanýnda taam var mý?”

Bir kiþinin beraberinde bir sa’ veya ona yakýn bir taam bulundu. O yoðrularak hamur yapýldý. Sonra baþý açýk pejmürde bir halde, uzun boylu müþrik bir adam koyunlarý güderek geldi. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

−“Bunlar satýlýk mý, atiye mi yahut da hîbe mi?”

Adam:

−Hayýr, satýlýktýr dedi. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) onlardan bir koyun satýn aldý. Koyun kesildi. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) onun karaciðerinin kýzartýlmasýný emretti. Ravi dedi ki:

−Allah’a yemin ederim ki, Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) yüz otuz kiþinin hepsine koyunun karaciðerinden bir parça kesip verdi. Eðer orada hazýr ise hemen kesip verdi, eðer hazýr deðilse onun da hissesini sakladý. Koyundan iki büyük tencere yemek yapýldý. Yüz otuz kiþinin hepsi yedi ve hepimiz doyduk. Ýki tencerede yemek arttý ve artaný biz deve üzerine yükledik ve Medine’ye getirdik.

(Buhari 2408)

(156) Ýstenmeyerek Yapýlan Hediyeyi Kabul Etmemek Caizdir

(264) Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Fezâre oðullarýndan bir adam, ormandan elde ettikleri develerinden bir diþi deveyi, Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e hediye etti. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de o adama bir takým hediyeler verdi. Bunun üzerine adam hediyeyi azýmsayýp nahoþ davrandý. Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) dedi ki:

−Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’i bu minberin üzerinde iþittim þöyle buyuruyordu:

“Arap’dan bazý insanlardan kimileri bir hediye veriyor. Ben de ona yanýmda olan kadarýyla karþýlýk olarak hediye veriyorum. O kimse hediyemi azýmsayýp nahoþ davranýyor ve bana karþý nahoþ davranmasýný devam ettirip duruyor. Allah’a yemin ediyorum ki, bu makamýmdan sonra muhacir olan Kureyþli, Ensarlý, Sekaflý ve Devslilerden baþka, Arap’dan hiçbir adamýn hediyesini kabul etmeyeceðim!”  (Tirmizi 3946, Buhari Edebu’l-Müfred 596, Albânî Silsiletu’l-Ehâdîsi’s-Sahîha 1684, Albânî Sahîhu’l-Cami’ 2072)

(157) Devlet Baþkanýna Hediye Vermek Gulûldür

Gulûl: Genelde, taksim edilmeden önce ganimet mallarýndan gizlice bir þeyler alýp saklamak, bu þekilde ganimet mallarýnda hýrsýzlýk yapmaktýr manasýna kullanýlýr.

(265) Abdullah ibni Abbas (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Ýmama, devlet baþkanýna hediye vermek gulûldür!”  (Tabarani Mucemu’l-Kebir 11486, Albânî Sahîhu’l-Cami’ 7054)

(158) Görevlilere Hediye Vermek Gulûldür

(266) Ebu Humeyd es-Sâidî (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Görevlilere hediye vermek gulûldür!”  (Ahmed bin Hanbel Müsned 23662, Beyhaki 10/138, Ýbni Adiyy Kamil 1/300, Albânî Sahîhu’l-Cami’ 7021)

(159) Hediye Verip Sonra Onu Geri Ýsteyen Kimsenin Sýfatý

(267) Abdullah ibni Abbas (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Hibe ettiði þeyi geri isteyen, kusmuðuna onu yemek için dönen kimse gibidir!” (Yani köpek gibidir!)  (Ebu Davud 3538, Nesei 3698, Albânî Ýrvau’l-Ðalil Fi Tahrici Ehadisi Menari’s-Sebil 1623, Albânî Sahîhu’l-Cami’ 5426)

(268) Abdullah ibni Ömer ve Abdullah ibni Abbas (Radiyallahu Anhum) þöyle dediler:

Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Bir kimseye, bir þeyi atiye olarak verip yahut bir þeyi hibe edip de ondan vazgeçmesi helal deðildir! Bir þeyi atiye olarak verip de ondan vazgeçenin misali, iyice yiyen, doyduðu zaman kusan sonra da onu tekrar yemek için kusmuðuna dönen köpeðin misalidir!”  (Ebu Davud 3539, Nesei 3705, Tirmizi 2132, Ýbnu’l-Carud 994, Ýbni Mace 2377, Ýbni Hibban 5123, Ebu Ya’la 2717, Darekutni 3/42, 43, Hakim 2/46, Beyhaki 6/180, Ahmed bin Hanbel Müsned 2/27, 78, Albânî Ýrvau’l-Ðalil Fi Tahrici Ehadisi Menari’s-Sebil 6/63)

(160) Hediyesini Geri Ýsteyen Kimseye Söylenecek Söz

(269) Amr bin Þuayb babasý ve dedesi tarikiyle þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Hibe ettiði þeyi geri isteyen kimsenin misali, kusan sonra kusmuðunu yiyen köpeðin misalidir! Hibe edici, baðýþladýðýný geri istediði zaman durdurulsun ve geri istediði þeyin durumu kendisine bildirilsin sonra hibe ettiði þey kendisine verilsin!”  (Ebu Davud 3540, Ahmed bin Hanbel Müsned 2/175, Albânî Sahîhu’l-Cami’ 5836, Albânî Silsiletu’l-Ehâdîsi’s-Sahîha 2282)

(161) Baba Ýsterse Çocuðuna Verdiði Hediyeyi Geri Alabilir

(270) Abdullah ibni Ömer ve Abdullah ibni Abbas (Radiyallahu Anhum) þöyle dediler:

Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Bir kimseye, bir þeyi atiye olarak verip yahut bir þeyi hibe edip de ondan vazgeçmesi helal deðildir! Ancak çocuðuna verdiði þeyde baba bundan müstesnadýr.”  (Ebu Davud 3539, Nesei 3705, Tirmizi 2132, Ýbnu’l-Carud 994, Ýbni Mace 2377, Ýbni Hibban 5123, Ebu Yaðla 2717, Darekutni 3/42, 43, Hakim 2/46, Beyhaki 6/180, Ahmed bin Hanbel Müsned 2/27, 78, Albânî Ýrvau’l-Ðalil Fi Tahrici Ehadisi Menari’s-Sebil 6/63) 

NOT: KONUNUN DEVAMI VAR

Hâtime:

Hamd âlemlerin rabbi olan Allâh’a mahsustur. Salât ve selâm yaratýlmýþlarýn en hayýrlýsý Muhammed sallallâhu aleyhi ve sellem’in, âlinin ve ashabýnýn üzerine olsun.

Yardým ve baþarý, izzet ve þeref Allâh’tandýr.

O, her þeyin en iyisini bilendir.

Muvahhid Kullara Selâm Olsun.

Polat Akyol.

KAYNAK:

KUR’AN VE SAHÝH SÜNNET