Yusuf Ve Kardeşleri 1 Yakup Ağlamaktan Kör Olmuştu


YUSUF VE KARDEŞLERİ

Yakup ağlamaktan kör olmuştu 

Yusuf’un ayrılığından 

Kıtlık yılları başladı 

Çok yoksulluk çekiyorlardı 

Kalabalıktı Yakup oğulları 

Haberi Kenan iline varmıştı 

Mısır’da bolluk vardı 

Akın akın gidiyordu insanlar her yerden Mısır’a 

Cömertti Mısır devleti 

Orda herkese kadar hububat vardı 

Yakup oğulları izin istediler babalarından 

Orda bir kral var dediler 

Gelen geçene yiyecek vermekte 

Yusuf’un kardeşleri yola çıktı 

Koca bir kervan ve 11 oğul vardılar Mısır’a 

Yakup onlara dedi 

Her biriniz ayrı bir kapıdan girin 

Bize izin ver dediler 

Gidelim Mısır emirine 

Hububat isteyelim 

İzin verdi Yakup peygamber 

Onlar babalarının sözünü tutular 

Her biri ayrı kapıdan girdi develerin sırtındaki yükleriyle 

Yunus misali 

Ülkelerinde ne bulduysa getirmişlerdi 

Hep birlikte vardılar saraya 

Yusuf tanıdı onları 

Tanıdı onları Yusuf izzeti ikram etti ağırladı 

Konuştu onlarla sohbet etti 

Ülfet ettiler bayağı 

Dost oldular sanki kendilerince 

Bir yerden tanıyoruz biz bu Yusuf’u dediler 

Sakın bu bizim Yusuf olmasın dediler 

Hani şu baba bir kardeşimiz 

Baba bir anne ayrı üveyimiz 

Hani biz ona düşmanlık etmiş de 

Kuyuya atmıştık onu 

Sonra da kana bulayarak gömleğini 

Parçaladı kurtlar demiştik onu 

Yusuf da onlara bir oyun yaptı 

Elindeki çömleğe vurarak 

Bu çömlek bana ne diyor dedi biliyor musunuz? 

Bir kardeşiniz varmış sizin 

Kuyuya atmışsınız onu 

Bu nereden biliyor dediler 

Sanki orada yanımızdaymış gibi 

Dövmüşsünüz onu 

Vurmuşsunuz ellerine 

Kuyunun kenarlarına tutunan 

O narin ellerine 

Sonra kesmiştiniz ipi tutunup çıkmasın diye 

Hayret Bu nereden biliyor dediler 

Sanki orada yanımızdaymış gibi 

Sonra üç gün boyunca 

Gelip gidip gelip gidip 

Kontrol ediyordunuz da ölüp ölmediğini 

Kolluyordunuz bir kervan geçmesini 

Üç günün sonunda 

Murada erdiniz de 

Kervan göründü ufukta 

Sattınız onu üç kuruşa 

Günlerce ağırladı durdu onları 

Bu minval üzre sohbet etti onlarla söyleşti 

Vakta ki ayrılık vakti geldi 

Yusuf dedi 

Sizin bir kardeşiniz daha yok muydu 

Onu da getirin bir dahakine 

Onun için de azık veririm ben bir deve yükü 

Anlaşılan siz 

Kalabalık bir ailesiniz 

Olmaz dediler 

O babamızın en sevgili oğludur 

Senin anlattıkların hep doğrudur 

Biz bu günahı işledik 

Babamızın gözü kör oldu bu yüzden 

Yıllarca Yusuf’a ağladı durdu 

Onun yerine 

Bünyamin’le 

Teselli oluyordu 

Şimdi biz nasıl onu 

İkna ederiz alıp elinden 

Bir defa onu biz kandırmışken 

Bu defa bize inanır mı dersiniz 

Olmaz asla olamaz 

Bu imkânsız bir şeyken 

O halde dedi Yusuf 

Onu getirmezseniz 

Size yok bundan sonra, 

Ne hububat ne bir şey 

Ben o kardeşinizi merak ediyorken 

Siz bu konuda bana yardım etmiyorken 

Bilmiyorum işte 

Siz ne yapın yapın 

Babanızı kandırın 

Biliyorum ve inanıyorum 

Siz isterseniz bunu da yaparsınız 

Siz isterseniz bunu da yaparsınız, 

Daha önce yaptığınız gibi 

Daha önce yaptığınız gibi 

Ama isterseniz biraz daha kalın 

Kanım size çok ısındı 

Sanki benim kardeşlerimsiniz 

Bu çömlek bana anlatınca 

Kendimi koydum o kardeşiniz yerine 

Babanıza çok acıdım 

Hem de merak ettim şimdi 

Babanızın çok sevdiği 

Sizin çok kıskandığınız öbür kardeşiniz 

Yusuf’u da kıskanmıştınız hani 

Kıskanıp kötülük etmiştiniz hani 

Ben çömleğin yalancısıyım 

Ben çömleğin yalancısıyım 

Ahmet Kemal

( Yusuf Ve Kardeşleri 1 Yakup Ağlamaktan Kör Olmuştu başlıklı yazı EDİP GÜL tarafından 20.01.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.