SOYGUNCULAR, REZÝLLER VE DEJENERELERDEN MÜTEÞEKKÝL BÝR  ÇEMBERÝN  ÝÇÝNDE

Teodor  Herzl,  Sultan  II. Abdülhamit  ile  görüþememiþ  olmasýna  ve  bizzat  kendi  ifadesiyle  hayallerinin yýkýlmýþ  olmasýna  raðmen Kudüs’te  bir  yahudi  Devleti  kurma  fikrinden  vazgeçmiþ  deðildi. Hele  hele  de  baþta William  Henry  Hechler  olmak  üzere bazý Hýristiyanlarýn  Siyonizme  verdikleri  destek, hatta  bu  konuda  Yahudilerden  daha fazla  çaba  sarfetmeleri onun  bu meseleye  daha  sýký  sarýlmasýna  sebep  oldu.

William  Henry  Hechler,  Teodor  Herzl’in kitabýný  okuduktan  sonra  o  kadar  heyecanlanmýþtý  ki  bu  heyecanýnýn  ifadesi  olarak  Theodore Herzl’in Yahudileri Filistin’e geri döndürmesi için Allah tarafýndan gönderilen bir Peygamber olduðunu  söylemekten  kaçýnmýyordu.

Yahudi  gençleri ‘Chovevei Zion’(Siyonu Sevenler) veya ‘Chibbath Zion’(Siyon Sevgisi) gibi  dernekler  kurarak Siyon amacý  için  çalýþýrlarken William  Henry  Hechler  de  Yahudiler Arasýnda Hristiyanlýðý Yayma Cemiyeti / London Society for the Promotion of Christianity Among the Jews”  adlý  bir derneðin üyesi olarak Hristiyanlýk adýna Siyasi Siyonizm’e destek verilmesi gerektiðine inandýðýndan, elindeki tüm imkânlarý Teodor Herzl’in emrine vermeye karar vermiþti.

Nihayet  Herzl, 27 Aðustos 1897 tarihinde Ýsviçre’nin Basel kentinde üç gün sürecek olan, Birinci Siyonist Kongresi’ni toplamaya muvaffak oldu ve  söylemeye  gerek  yok  William  Henry  Hechler  de  o  kongredeydi.

Evet...  Hep  Siyonizm  deyip  duruyoruz  da  nedir  bu  Siyonizm?  Kýsaca  izah  edelim.

Siyon kelimesi yaklaþýk 2.500 yýldýr kullanýlmasýna raðmen siyasal bir düþünce akýmýný simgeleyen bir anlam olarak ilk kez 19. yüzyýlýn son çeyreðinde bir Rus Yahudi olan Nathan Birnbaum tarafýndan siyasal düþünceler literatürüne sokulmuþtur. Birnbaum kendi çýkardýðý Kendi Kendine Kurtuluþ adlý derginin 1 Nisan 1890 tarihli sayýsýnda Siyonizm’i, Yahudileri Filistin’e yerleþtirme amacýný güden ve üyelerini Yahudilerin oluþturduðu bir siyasal parti örgütünün kurulmasý olarak belirtmiþtir. Bu terim kýsa süre içinde Yahudi çevrelerce benimsenmiþ ve Yahudi milliyetçiler tarafýndan kullanýlmaya baþlanmýþtýr. Tevrat’a göre Yehova kutsal topraklarý kýyamete kadar Ýbrahim Peygamber ve onun ümmetine vermiþtir. Bu inanç çerçevesinde Yahudiler için Siyon dedikleri Kudüs ve çevresine dönme, krallarý Süleyman tarafýndan yapýlan kutsal mabetleri Beyt-i Makdis’i yeniden inþa etme, daha sonra üstün Yahudi ýrkýný Nil’den Fýrat’a ve nihayet bütün dünyaya ekonomik ve her türlü güç bakýmýndan hâkim kýlmak Tevrat’ýn ana prensibini oluþturmaktadýr. Ýþte Siyonizm bu hedefleri gerçekleþtirmek isteyen ýrkçý ve emperyalist Yahudi milliyetçiliðinin adýdýr. Bu inanç Yahudilerin benliklerine öylesine iþlemiþtir ki, bir gün diasporadaki bütün Yahudilerin, onlarý kutsal topraklara yeniden götürecek bir Mesih’in öncülüðünde Kral Davud’un altý köþeli yýldýzý altýnda toplanacaðýna inanmýþ ve bunu sabýrla beklemiþlerdir.

1897’de  yapýlan  I. Siyon  Kongesinden  sonra  Teodor  Herzl  bu  kongre  için  þunlarý  söylüyordu:  ‘’ Ben Basel’de bir Yahudi devleti tesis ettim. Ben bunu bugün yüksek sesle söylesem bütün dünyadan bir kahkaha tufaný yükselir. Fakat bundan beþ sene sonra belki elli sene sonra ise muhakkak herkes bunun böyle olduðunu anlayacaktýr.’’

I. Siyon  Kongresinden  sonra  Teodr Herzl, William  Henry  Hechler  ile  ilgili  olarak  da  þunlarý  söylüyordu: “ Þayet  Filistin’e gidersek Ýngilizlerin dindar Hýrlstiyanlarý bize yardýmcý olacaklar. Çünkü Onlar, Yahudiler vatanlarýna dönerlerse Mesih’in (Hz.Ýsa) geleceðine inanýyorlar.

....Ýngiltere’nin Viyana sefareti Rahibi William Hechler beni ziyaret etti. Projemi büyük bir heyecanla karþýladý. O da hareketimin (Siyonizm) “Peygamber Meselesi” olduðuna inanýyor. Bana harbiyeli subaylar için hazýrlanmýþ olan büyükçe bir Filistin haritasý gösterdi. Dört sayfadan oluþan harita açýldýðýnda tüm odayý kapladý. Gururla bana “ Senin için temeli hazýrlamýþ bulunuyoruz “ dedi. Plana göre yeni tapýnaðýmýz ülkenin tam ortasýnda olacaktý. Bu arada eski mabedin yerini de gösterdi.”

I. Siyon  Kongresinden  sonra  William  Henry  Hechler  bütün  enerjisini  Teodor  Herzl  ve  Alman  Ýmparatoru  Wilhem’i  buluþturmak  için  harcadý.

1898  Yýlýna  geldiðimizde  Ýmparator  Wilhelm’in  Osmanlý  Devletine ve  tabii  ki  Padiþah  II. Abdülhamit’e  bir  ziyareti  söz  konusu  olmuþtu.

Teodor  Herzl bu fýrsatý  deðerlendirmek  için  Ýstanbul’a  geldi. Bir  Macar  Yahudisi  Türkolog  ve II.  Abdülhamit’in  sevdiði  bir insan olan  Arminus Vambery’nin aracýlýðý  ile 18  Ekim  1898’de Yýldýz  Sarayýnda  Kaiser  II.  Wilhelm  ile  yüz  yüze  gelerek  konuþtu ve  Yahudilerin  mutlaka  Filistin’e  yerleþtirilmesi  gerektiðinden  bahsetti. William  Henry  Hechler  vasýtasýyla  gýyaben  tanýdýðý  ve  amacý  hakkýnda  bilgi  sahibi  olduðu  Herzl’e,  Kaiser  Wilhelm  kýsaca  ‘’ “Bana tek kelimeyle Sultan’dan neyi istemem gerektiðini söyle” dedi. Herzl’in cevabý, “Bir arazi þirketi, Alman himayesi altýnda bir arazi þirketi.” oldu.

1899’da  Nevlinsky’nin  ölümü  üzerine  onun  yerini  Vambery  aldý.

 *18 Eylül 1900’da Teodor Herzl Vambery’yi Macaristan’daki Peþte’de ziyaret etti. Vambery ona Abdülhamit’in kendisini 1901 Mayýs’ýnda huzura kabul edeceðinin sözünü verdi.

*17 Mayýs 1901’de Herzl nihayet amacýna  erdi.  Yani II.Abdülhamit’in huzuruna çýktý.  Sultan ona, “Ben daima Yahudilerin dostu olmuþumdur, daima da öyle kalacaðým. Gerçekten ben sadece Müslümanlara ve Yahudilere dayanmaktayým. Diðer tebaam hakkýnda ayný emniyeti besliyorum diyemem” dedi. Sultan Abdülhamit, zulüm gören Yahudilerin iltica edebilmeleri için imparatorluðun bütün sýnýrlarýný Yahudilere açýk tuttuðunu söyledi.

18 veya 19 Mayýs 1901’de  Saray, Herzl’e Birinci Dereceden Mecidiye Niþaný verilmesine karar verdi.

21 Mayýs 1901’de  Ýstanbul’dan ayrýlan  Herzl  Sultan Abdülhamit  ile yaptýðý bu  ilk  görüþmeden  sonra  onunla  ilgili  düþüncelerini hatýratýnda  þöyle  dile  getirmiþti: “Sultan’ýn benim üzerimde býraktýðý intiba onun zayýf, gevþek fakat tamamen iyi bir insan olduðudur. Onun korkunçluðuna da inanmýyorum, sinsiliðine de... Onu daha çok soyguncular, reziller ve dejenerelerden müteþekkil bir çemberin içinde, derinden bedbaht bir mahpus gibi görmekteyim. Bu çevredir ki her türlü rezilliði yapmakta ve onun namýna yapmýþ gözükmektedir.

…Yýldýz Sarayý kliði tam bir mücrimler çetesidir. Ýcra ettikleri her cürümden sonra þuraya buraya daðýlýyorlar ve sanki her þey hükümdar adýna yapýlmýþ gibi hiç kimse sorumlu olmuyor.”

Evet  II. Abdülhamit’le  ilgili  en  doðru  deðerlendirmeyi  maalesef  onu  hayatýnda  ilk  kez  gören  bir  Yahudi  yapýyordu.  II. Abdülhamit  gerçekten de etrafý  soyguncular,reziller,dejenere  olmuþ  insanlarla  dolu  bir  çemberin  içindeydi.

*26  Aralýk  1901’de Basel’de  5. Siyonist  Kongresi yapýldý  ve  Teodor  Herzl Kongre  baþkaný  olarak II. Abdülhamit’e  baðlýlýk telgrafý  gönderdi.

*5  Þubat  1902’de Teodor  Herzl  çok acil  olarak Ýstanbul’a  çaðrýldý.

15 Þubat 1902’de  Ýstanbul’a  gelen  Herzl’e  daha  önce  padiþah  ile  yaptýðý  konunun  yanlýþ  anlaþýldýðý, Yahudilerin Anadolu, Suriye,Mezopotamya  dahil  ama Filistin  hariç  her  yere  yerleþebilecekleri, Yahudilerin Filistin’e yerleþtirilmesini gözetecek ve Osmanlý adýna madenleri iþletip borçlarýný  üstlenecek bir Osmanlý-Yahudi þirketinin kurulmasý konusundaki teklifinin  ise  reddedildiði  bildirildi.

*3 Mayýs 1902’de  Herzl, bir  kez daha  Abdülhamit’in  huzuruna  çýktý  ve  Kudüs’te bir Ýbrani Üniversitesinin kurulmasýný önerdi. Böylece Osmanlý talebelerinin tahsilleri için yurt dýþýna gitmeleri gerekmeyecekti. Ancak  padiþah bu  teklifi de reddetti.

*28 Temmuz 1902’de Tedor  Herzl Abdülhamit’e verdiði raporda Osmanlý borçlarýnýn yapýlandýrýlmasýna yönelik 30 milyon Sterlinlik bir anlaþma karþýlýðýnda  Mezopotamya ve Filistin’in bir parçasýnda iskân (yerleþme) izni veya ayrýcalýðý talep etti. Tabii  ki  bu  teklifi de  reddedildi.

Peki  tüm  bu  görüþmeler  hatta  niþanlar  verilmesi  nedendi?