Ah! neden durmaz ki akan gözyaşı
Yanaktan aşağı birden süzülür
Damlayıp delince kaskatı taşı
Birer kurşun olur gönle dizilir.
Neden... Neden yürek kaynayıp çoşar
Kaynadıkça sanki sel olup taşar?
İnsan bu, kederle de doğup yaşar
Derviş misali bir posta büzülür.
Omzumda bir yük ki dağlardan ağır
Kulağımda kurşun onun'çin sağır
Dilinden anlamam bağır ha bağır!
Gönlümde hudutlar sessiz çizilir.
Sırrına ermedim sır bana gizli
Cümleler kaymasın satırlar buzlu
Saadet yosması olsa da nazlı
Yine de uzaktan hüzün sezilir.
Toprağın kokusu sarmışsa teni
Birgün çağırırlar yorgun bedeni
Noktadan da küçük boyuyla eni
Kimedir kısmet bir mezar kazılır.
nuri baş