İçinde biriken onca burukluk,
Yüreğin telinde, başlar kopukluk
Araya giriyor, artık soğukluk
İnsanlar bir anda küsmüyor kardeş
Kimi zaman belki, görmezden gelir
Konuşursun seni, duymazdan gelir
Var mısın yok musun bilmezden gelir
İnsanlar bir anda küsmüyor kardeş
Hani arkadaşlar, dostlarım nerde
Hayat sahnesinde, kapanır perdeVefanın sevginin, bittiği yerde
İnsanlar bir anda küsmüyor kardeş
İncinen gönlüne, varacak var mı?
Kırılan kalbini görecek var mı?
Üzülen halini soracak var mı?
İnsanlar bir anda küsmüyor kardeş
Bir kahvenin hatrı kırk yıl değilmiş
Herkes aleminde seyre eğilmiş
Dostluklar hercai vakte yığılmış
İnsanlar bir anda küsmüyor kardeş