Online Üye
Online Ziyaretçi
Sûfiyem;
Sesim
rüzgârın nefesine yenik
Yanıp
kül olmuş bir mahallin sen kokan sokaklarında
Kaldırımlar
ökçelerime değiyor
Dizlerimin
dermanı kesilene kadar durmuyorum
Susturmalıyım
içimi
Musa’nın
suretinde Kızıldeniz’i yararken
Hakikatin
cümlelerinde erisin yüreğimiz...
Sûfiyem;
Ellerimden
gözlerime mavisi yansıyan
Medcezir
şikâyetleri boş verdim
Maksadımız
yaşama dem vurmak
Gökyüzünde
kuşları Süleyman niyetine
Suların
içinde balıkları Yunus hatırına
Muhammed
hürmetine sevdim mazlumları
Sen
beni bilmezsin derim bu yüzden
Ben
derken
İçimdeki
beni…
Zaten
bilsen, dalgaları hırçınlaştıran gözlerin,
Beni
kuzuya döndürür…
Sûfiyem;
Aşkı
ırak etme hayallerin ortasından
Resimlerde
eskimiş yüzlerde kalmasın aklın
Ben
Afrika’nın çöl kokan topraklarında
İnzivaya
çekilen anılarda misafirim
Yokluğuna
alışmamış açlığımla
Bazen
düşünüyor
Ve
irkiliyorum
Ne
kadar çok
Yüreğimin
yabancısıymışım
Şimdi
anlıyorum…
Söylüyorum,
unuturum dediğim ne varsa,
Mıh
gibi çakılıyor aklıma, hatırlıyorum…
Sûfiyem;
Ecele
tevafuk etmişliğimi mazur gör
Kudüs’ün
başı kalksın diye yerden
Yarınlara
hesap tutmuyorum
Muhabbet
âleminde sükûttur dilim
Yurtsuzum
Nefessizim
Bedbinim
Ruhumda
iflah olmaz Ortadoğu
Sefaletinden
değil
Sefahatinden
Bu
yüzden
Göğünde
durmaz nicedir kalbim…
Bilseydin
maksadımı yitirmekten korkmadım,
Beni
bulacak olana…
Sûfiyem;
Ateşe
attılar Bağdat’ta bedenimi
İbrahim’in
cennet bahçesine
Hakkın
zikrini dert ederken mücella ruhum
Aşk
ellerimde kefen tutarken
Biraz
eksikse kelimelerim
Hep
eksiğiz derinlerde
Gel
Ne
olursan ol yine gel*
Gel
eksikleri tamam eyle…
Âdem
Efiloğlu
Seslendirme: Adem Efiloğlu