Ellerimde derman kalmadı
Yüzümde bin bir hüzün
Gözlerim hep umut aradı
Geceme döndü gündüzüm
Şefkatli bir el değse yüzüme
Anne sıcaklığı hissetsem
Tozlanmış şu bedenim
Bir halı gibi silkelense
Gidecek yerim yok desem
Var aslında şimdi değil
Beni unutma diye seslensem
Tekrar eder mi ki dil...?
Konforlu bir yaşam nasıl olur bilmem
Başkasının eliyle sürülmez merhem
Sağlık der dururum bıkmadan
İnsan neye hasretse o düşer dilden...
#Fopist