MUHAMMET AMCAM NAM-I DÝÐER ÝMAM

, 



Evin en küçük oðlu. Hep gölgede büyüdü. Babasýnýn yanýnda Kuran okuttu. Tahsili yok. Ne maddi ilimlerde, ne manevi ilimlerde bir eðitim almadý. Çocukluðunu köyde, gençliðini þehirde geçirdi. 
Askerden sonra iþçi olarak bir fabrikaya girdi. Aðýr iþçilikti çalýþtýðý, ama O yýlmadý. Evine yorgun argýn geldi. Anne babasýyla oturdu. Ondan ziyade Onlar Ona baktý. 

Çok kuvvetliydi. Belli ki tekne kazýntýsý bu evlat iyi beslenmiþti. Tokalaþýrken yakaladýðý elleri demirden eldivenle kelepçe gibi sýkar, sahibini baðýrtýrdý. Bu güç gösterisi ona büyük bir haz verirdi. 

Yýllar geçti, çoluk çocuk sahibi oldu. Biraz varlýklanýnca evden ayrýlmak istedi. Validesi onunla gitmedi. Üzüntüden bir tarafýna inme indi. Oðullarý Ali onlarý yalnýz býrakmadý evine aldý. Ondan sonra annesi pek yaþamadý. Babasýný evlendirdiler. 

O hep karýsýný çok sevdi. Onun aðzýna baktý. Evde karýnýn sözü geçiyordu. O hiçbir þeye karýþmýyordu. Gül gibi geçinip gidiyorlardý. Babasýndan büyük miras kalmýþtý Ona. Oðlu büyüyünce onu evlendirdi. Çalýþýrken borçlanan oðlunun borcunu ödemek için babasýndan kalan arazisinin birini sattý. Arazi deðerliydi. Adýný etmeye deðmez borçtan sonra kalanýyla bir ev aldý. Evi yeniden donattý. Bir damadýna da araba aldý. Bu arada kýzlarýný da evlendirmiþti. Kiradan kurtulmuþtu. 

Emekli de olmuþtu epey zamandýr. Bisikletine binip uzun mesafedeki tarlasýna giderek çiftçilik yapmaya devam etti. Kentte ahýrý vardý. Ýnek besliyordu. Yaþlanýnca onu kurban ediyorlardý. 

Kurban etini tek baþýna yiyor, sabah kahvaltýsýnda bir ekmek bitiriyordu. O kadar hareketli olmasýna raðmen kalp damarlarý týkandý. Kalbin 3’ te 2’si çürümüþtü. Doktor yiyeceklerin bir çoðunu ona yasakladý. O da ‘Bu güne kadar yediklerimize sayarýz’ dedi. Hareketleri yavaþladý. Ýlaçlarla yaþýyordu. Tevekkül ediyordu. 
Bu arada babadan kalan büyük mirasý da iyi paraya sattý. 

Çocuklarýna birer ev ve oðluna bir araba aldý. Oðlu arabayý pelt etti.  Hurdasýný sattý, parasýný kumarda yedi. Bunlarýn hepsini kabullendi. Babasýnýn tevekkül hali ona miras kalmýþtý bunca mirasýn yanýnda. Ara sýra söylendi ama hiçbir zaman büyük dert etmedi. Karýsý kanser oldu. Onu tedavi ettirdi, aldýrmadý. "Ne kadar ömrümüz varsa, o kadar yaþarýz" dedi. 

Þimdi ara sýra çarþýya iner, alýþ veriþ yapar, bir kaç kiþiyle konuþur, biraz sohbet eder, hep kendi dertlerini anlatýr, eve dönerdi. 

Þimdilerde kendince bir hayat tutturmuþ gidiyor, derin bir tevekkül içinde yaþýyor.

Ahmet Kemal