Mükemmeliyetçi ruhumdaki durgun rüzgâr ve muadilim iken hüznün dahi söylemde hafif kaldýðý ve beni hafife alan sözde büyük ve yüce insan meclisi.

Efkârým bir yitim mi?

Yoksa öfke midir insanlarý bozguna uðratan?

Ya, ben haddinden fazla sakin olsam bile öfke midir sýrasýný bekleyen?

Ýklimlerden yalnýzlýk, baba ve senin vefa dolu yüreðinden nemalandýklarým.

Bir hiç olmaya meylettiðim bana ve ben senin o gül kýzýn sözcüklerin sarmalýnda hidayetin týnýsý ve tanýsý ile Allah yolundan sapmayan.

Gönül ister miydi söyle, baba gönül ister miydi?

Yorgun bedenim ve yâd edilesi mazim:

Sahi, mazimde saklý olduðum kadar dünde kalan her parçamla ben sahiden bu dünyada mutluluðu tattým mý?

Dipçiði deðil mi yüreðin?

Ah, baba, sefasýný sürüyorum ben cefanýn ve cürümlerde saklý gölgelerden uzaða kaçsam da gölge ediyorlar.

Misliyle kýzgýn ve kýrgýným belki de en çok sana çünkü ben aile olmanýn güzelliði ile büyüdüm ve sevmeyi ailemde öðrendim ve ailemin nerede olduðunu an itibari ile bilmiyorum.

Sözcüklerim var, baba ve hepsi kanamalý.

Sözcüklerim var, baba senin bilmediðin ve senin okumadýðýn binlerce þiir ve yazým var ve hikâyem.

Yazdýðým romanlar var sakladýðým.

Tuttuðum günlüðüm var.

Tuttum da sözümü ben bana:

Hep de alnýmýn akýyla ve namusumla yaþadým zaten baþýma gelen de hep bu yüzden gelmedi mi?

Namus baskýsý ile geçen ömrü sanki ben bilmiyordum namusumu korumayý ve býçkýn rüzgâr ve üstümdeki baský.

Ne olurdu sanki günde on dakika fazla vakit geçirseydim arkadaþlarýmla?

Gitmediðim doðum günü kutlamalarý ve kýtlama yaptýðým binlerce duygu.

Ne düþtüm ne düþkündüm zaaflara zaten ben çocuk yaþýmda öldürmüþtüm nefsimi ve sen bunu bile anlamadýn.

Olan þeyler var: Yaratan ile aramda kalan.

Azýcýk demleniyorum azýcýk dertleniyorum ve dostlarýmla ucundan bucaðýndan paylaþýyorum ama yetmiyor derdimi çözmeye.

Çömez bir mahlûkat mýyým sahi insanlýðýn ritminde ve insanlýðýn yitiminde tevekkül yüklendiðim kadar da tebessüm etmemin önünün kesildiði…

Senden ümidi kesmeli miyim sahi yoksa sen misin hala benden bir þey bekleyen ve bize býraktýklarýn ve benim sahiplendiðim…

Adýmla sanýmla yaþar yazarken somurtan gölgelere bakýyorum da ve inan ki suçlanýyorum baba aralýksýz öyle ki senin suç tespitlerinde bulunduðun o diktatör havan bile bunlarýn yanýnda hafif kalýr.

Emin olmadýðýn insanlar vardý baba ve sen haklýymýþsýn ve ben en yakýnlarýmýn gerçek yüzünü þu son yüz günde tanýdým.

Yüz bulmayan kim varsa benden ve ben ar bildiðim kadar arz ettiðimle yetinip talep dahi etmediklerim.

Çýfýt çarþýsý imiþ insan izlekleri.

Ve paraya tapanlar ve nefsine ve þehveti aþk sananlar.

Saygým kalmadý artýk yüzüme bakýp da arkamdan söylenenlere.

Söylenceler, deðil mi baba?

Söylenmedik ne mi kaldý?

Ölümüm bekleyen kimse ya da annemin uzaðýnda geçen bu zor zamanlardan nasiplendiðim kadar da beni daha da çok zora sokanlar.

Sana tanýþtýrmak asla istemediðim biri var, misal:

Ne adýný anarým ne de insan diye yüzüne bakarým.

Ah, baba, sözcüklerim kanamalý ve ateþ içinde yanmakta.

Ýlahi Ateþin sýcaklýðý ile eriyor yüreðimin buzullarý.

Kocaman bir buz daðý dünden güne gelen ve günümü zehir eden.

Bunca baskýyý hak ettim mi sahi ve sen gittikten sonra her þeyi daha da zora soktu insanlar ve þimdilerde meydaný boþ bulan kim varsa at koþturuyor.

Dizginleyemedikleri arzularý ve istekleri dur durak bilmiyor ve taptýklarý o kör nokta yok mu elbet paranýn ve maddiyatýn gücüne tapýndýklarý kadar aþký da kirleten nice insan.

Çok yakýnýmda.

Aslýnda çok uzakta.

Tuzaða düþen miyim yoksa izafi bir rotada kaybolanlarýn peþini toplayacak olan mýyým?

Senden arda kalanlar.

Benden geriye ne kalacak sahi?

Bazý zihniyetlerin yok saydýðý ve aþaðýladýklarý yazýlarým mý yoksa adýmý kirletmeye çalýþanlarýn daha ne kadar hýrslarýndan dolayý acý çekeceðim?

Çekmecem týklým týklým baba.

Rivayet belki de mutluluk ve riayet ettiðim kadar katý kanunlara kurallara sirayet eden her yeni günde acýlarým daha da çok katlanmakta ve inan bana dayanacak gücüm kalmadý, baba.

Hayatým dahi tehlikede desem ve sana fýsýldasam mý beni kimlerin tehdit ettiðini.

Sözcüklerim var, baba çok derdest ve yerle yeksan olmuþ ruhum delice kývranan bedenim ve belleðim yüreðimse çoktan çöpe atýldý ki.

Sevgiyi öðütleyen kim varsa ve kim varsa delice sevdiðim bir ömür nice insan…

Aþkýn asaleti susan ve sönen.

Aþk iken þiarým.

Aþkýn deðer kaybettiði ve aþký sadece iki cins arasýndaki çekim bilenler.

Çekecekleri var elinden Yaratanýn çünkü aþk asla hafife alýnmamalý ve kutsandýðý kadar güzellikler aþk baþlýðýnda yaþananlar asla paraya endeksli olmamalý.

Ah, aptal kafam asla paraya önem vermeyen ve kimlik kavgamý ve arayýþýmý ve öðrenci ruhumu önde tutup kendini evrene ve bilgiye adayan sefil ben:

Hayallerim uðruna ve ideallerim ve bir ömürlük çabam ve çýrpýnýþým.

Sevincim yarýda kaldý mý sil baþtan baþladýðým.

Mutluluðu inançta ve sevgide arayan bendeniz.

Ýnsan iliþkilerinde dürüstlüðe yer veren asla yalan konuþmayan ben yine ve yalanlarla uyutulduðum bir ömür hele ki þimdilerde…

Aldýðým darbelerin üzerine hala kat çýkabildiðim.

Komik, deðil mi?

Bir enkaz olmama raðmen hala da ayaktayým dimdik ve Allah aþký ile demleniyorum.

Derdime vakýf sadece Yaratan ve biliyorum da çözümün sadece O’nda olduðunu ve bekliyorum.

Ya, sen neyi bekliyorsun baba?

Üstüne titrediðin kýzýna kavuþmayý mý?

Ýyi de ben daha ne gördüm þu hayatta acýdan ve dost kazýklarýndan baþka çok þey de gördüm hani:

Öðrencilerim oldu sevdiðim ve tarafýnca sevildiðim ama kör olasýca kurallar yüzünden devamý gelmedi.

Sevdiðim iþlerim oldu ve mesleklerim ve okullarým ve öðretmenlerim ve arkadaþlarým ve hepsi dünde kaldý lakin ara ara girerler rüyama ve en azýndan rüyalarýmda mutluyum ben.

Sevecen yüreðimdeki yangýnsa git gide büyümekte.

Daha gelemem yanýna sen de ben de çok istesek de çünkü yapmam gereken çok þey var.

Öncelikle idame ettirip hayatýmý rotamý yeniden çizeceðime dair bir hayalim var misal.

Bir de özlem duyduðum sevdiklerime yeniden kavuþmak adýna ve bilsem de kendimi kandýrdýðýmý çabalýyorum daha da çok çabalayacaðým.

Rengim beyaz ve pembe.

Ve hiç olmadýðým kadar namus baskýsýyla büyütülmüþken ve namus baþlýðý altýnda insan aralýksýz biteviye sorgulanýrken bense aþkla yazar aþka âþýkken kim bilir neler diyor insanlar aþka her þerh düþtüðümde?

Ulaþýlmaza âþýk olduðumu söylesem peki…

Baba, ben senin hala o masum küçük kýzýným aldýðým yara ve darbelere raðmen hala masumiyetimi ve umudumu ve adýmý ve soy aðacýmý korur ve yaþatýrken sakýn ola gelmemi isteme aslýnda ben de çok istiyorum bir an evvel Rabbime ve sana kavuþmayý ama bu dünyada yarým kalan görevlerim ve iþlerim var.

Bekle beni baba týpký benim yarýnlarý umutla beklediðim gibi…

Seni çok seviyorum.

Kýzýn Gülüm: hani ismimi koyan babamýn ilk göz aðrýsý ve de asla sönmeyecek iken bu sevginin yangýný.

GÜLÜM…