Güvenmek iskemlesinden düşüyorum, olmuyor... 

Uykusu gelen aşk, bir başkasının bir başkasınında yetinmeyen imdatlara küfürbaz kalıyor.

Güvenemiyorum. Kalbimin tek şarkısı başka türkülere karışır, inanamıyorum.

Şahane kalbin rüzgar vukuatı demli çayların kemanlara şekersiz olduğu yalanıyla bambaşka bir enstrüman kalıyor.

Görünmeyen sevdaların turşusu kurulan merhabasıyım.

Hak edilmiyor. Şimdi o, bir başkasına iyi geceler oldu.

Başkasının kalbinde umudun filmini çekti, hep böyle olur.
Günaydını bir başkası olacak.
Ben, misafir zelzelenin onu sarsmayan minik artçısı...

Otostop yapıyorum kaderime.
Beni görünce makas atıyor ahvali mutluluktan sersefil bekleyişlere.
Olmuyor.
Ben gözyaşı olamam bir adamda.
Ben tek olamıyorum o adamda.
Hasretin filminde son sahnenin figüran dokunuşu kalıyorum.
Başkalarına uyuyor yatağında.
Mesafeler aşka vasıtasız bir parametresi hecelerin.

Susuyorum, adam...
Gün ışığında kaderinin eklem sancıları değil ki hasretim.
Aklının fistanına yaraşan o çiçek değilim ki.
İnanmıyor aşk, senin her gerçeğinin özde ben saçtığına.
Bunca yılın kıymeti sende bir merhaba yolculuğu...

Kalbimin en iyisi, uzaktan sevmektir.
Sen mutlu aşkların gerçek kahramanı ben senelerin devrilen cüce umudu...

Olmuyor. Merhaban kalbimin yoldaş haline gün gibi göz nuru olmuyor.
Uymuyor.
Kan ihtiyacı oluyor sevdamın; sana negatif biriken hislerin Kızılaya beni muhtaç eden bekleyişleri kanımı donduruyor.

Sen, başkalarının çiçek mutluluğu...
Konamam kalbinin tek o yerine.
Bunu biliyorum.
Sen böyle sevemezsin.
Saliseler beni taşıyamaz sende.
Kahkahaların mısraların şiddeti ve gözyaşlarımın şehri ıslatışı kadar gerçek olur bensizliğe.
Canın acımaz yokluğumun her seferinde.

Susmam gerek.
İçimden taşan her aydınlığın bana karanlık yollarda ısmarlanan sensizlik olduğunu daha fazla bilmemelisin.
Gitmeliyim beklemekten.
Gitmeliyim özlemekten.
Gitmeliyim acabalardan.

Kalbimin kurtuluşunda hiç kimsenin hiç kimseliğinde örmeliyim kalbimin saçlarını.
Böyle de çirkin sevilmeye.

Susmam gerek.
Aşk, aynı uğramıyor gönül damarımızın imdat çığlıklarına.
Ben, sende beni görmek isteği;
Sen, bende gönül gözümün hep gördüğüyken hangi sen benle karşılaşır?

Bu kez gerçekten susmak ve yalnızlığa yol almak gerek.
Baş edemem sensizliğin seni başkalarına kaptırışıyla...

Kaç sancılı hüküm doğarsa o kadar ölmek konar aşka.
Kılçığını almam gerek bu kalbin.
Oltasında tutulmayan ve hep bırakılan ben, kayıplarda gezineceğim.

Şahane yok oluşum tamamen korunmak gerçeğimden.
Tanımak istemezsin beni benden, seni benden.
Hangi muhabbetin gerçek misafiri aşkın kalbi olur?

Yutkundum kabullenişe.
Adam, sen mutlulukta bir yelkenli.
Boğulan beni kurtarmak için çaba sarf etmeyen.

Yüzüyorum ihtiyacımın varış istikametine.
Bu yalnızlık mutfakta pişen saadetin yanık kokusuna ithafen.

Kaldırımlar cesaretinde sana yürümek isteğimin yaralı pabuçlarından öperim.
Bu sevmek, beyaz mutluluklara yitik bir yalvarış.

Sesim sesime çıkmaz sokağın çıkmaz nidası...

Dilara AKSOY
( Yazgısı İnfaz başlıklı yazı dilara aksoy tarafından 4.12.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.