Olmuş geçmiş kalpsizliğinde kalan ruhun,
Sen, bir bir yaprak misali dökülen bir hecen bile!
ruhunun karanlığına boğulmuş,
Sense yıkılan bu duvarların arasından
keni bencilliğinle boğuşuyorsun.
yokluğuyla avutuyorsun ölümün,
Siliyorsun kalbindeki tecelli duygusunu!
ama unutmaki,
kalpsizliğinin gereksizliğini,
Kendinin bencilliğini ,
ölümün kendisini anlayana kadar
yok sayıyorsun ki sen
kapalı kutundaki paslı iğnelerini!
Tabii varsa derinlerdeki hisleri
senin değil
O kalpsiz ruhundaki çocukluğun.
( Bencil başlıklı yazı Bestami52 tarafından 3.12.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.