Gece dipsiz deniz
Daldıkca dalarsın
Görünmez siyahtır dibi
Ucunda ışığı olmayan
Nerede biteceği beli
Bir zaman tuneli gibi
Sessiz ses yankı yapıyor
Kulak duvarına çarparak
Dönüyor yine zihnimin
Bilinç denen düşünce sistemine
Dönüp dolaşıyur benı
Dört çıkmaz sokakta
Gökte bulut gri yağmur yok karı
Eksi derecesi düşmüş yere
İşliyor soğuğu tüm hücrelerime
Kapı pencereyi açtığımda
Dışarıya çıkıp bakınca
Kasvet yüklü oldu
Akşamın ardına gelen gece