Masallar hep bir varmış bir yokmuşla başlarmış. Ben de öyleyim bir vardım bir yokum şimdi.
Yok olmak uçsuz bucaksız bir karanlık gibi. Aydınlığa çıkmak için umut arıyorsun. Umudun arttıkça karanlığın artıyor. Daha da hırslanıyorsun. Karanlıkta unutmaya başlıyorsun. Aydınlığı hatırlamak istercesine. Bu çelişki yoruyor seni. Gitmek istiyorsun döndüğünde hep aynı yerdesin. Gitmek bir eylemdir. Sense isim. Fiilerden uzağız durumlarla yaşıyoruz. Durduramıyorsun içindeki asiliği. Kalmaya cesaretli gitmeye yorgunsun. Ruhun yorulmuş. Bedenin bir haber. Duyduklarını görüyor gibisin. Kulaklarının bir oyunu gibi. Aydınlığa bu kadar yakınken vazgeçmek istemiyorsun. Haydi toparlan. Güneş bugün senin için doğacak. Karanlık bitti. Yalnızlık bitti. Umudun kazandı. Bir oyun bu. Sen kazandın, umudun kazandı. Karanlığı yendin. Umutsuzluğu yendin...!



( Aydınlığın Zaferi başlıklı yazı gönülmihveri tarafından 27.11.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.