Kolay gele demisler her yerde genel gecer makulün
Malum makül
Kamcisiz kirbacsiz kisneyip savrulmus bir hayatin ceyizi sayilsin demisler
Istemisler demisler sinir yok hesap düz..
Dönme dolaplarinda asili sallanmaktan sürgün veren cetin mevzuya
Her gelen bir kulp takmis, her giden bir kuyruk..
Sonra yüze yüze topuktan kirpige
Cogalmis sayilarin kabugunu kirarak tokmak neresi kapi sokak orasi demisler
Bakiyorsun ki tören yariyi coktan gecmis, hayli iflahi sökülmüs yolun vaktin
Komada yatip kalmak icin kendini doldurma cabasindaki formlu formsuz
Performans..
Atmosferi cikinca tenekesinde kavrucu günes yanan ucak kanatlari gibi
Kimseyi görmeyen pencerelerde her saniye nabzi yükselen tüketim cilginliginin
Ve yagmurlari semsiyesiz saymaya merakli siir boyayan
Kendi kendini piyasalayip pazarlayan sanat edebiyat vitrin
Bense bir kadin biliyordum imzaya luzum görmeyen dudaklariyla
Öptügüm dudaklari dilimde eriyen somruk sekerleri gibi lokum
Alfabenin insan konusan hali yeri günüydü zaten pilakasiz ve kirikosuz
Tenekede ucarak bir daha dünyaya geri dönmemeye hayat sürenlerse
Isiklara varinca yalnizligini kayda gecirmis kara kalemde tenha gözleyen
Kuslarin cirpinan tüylerine pil takarak bir sürahi
Bir karyola
Bir cerceve
Bir iki duvar..
Bakistigiyla yer degistiren kafesin ivir zivir küsüratina
Kendinden parcalanmis kopmuslugun alti üstü cikismayinca
Sessizligin süt liman her yakasina yenilmisliginin rozetini takiyor rüzgar gülü
Damladikca kirli kanallara akip giden nehirler gibi
Yanlis yerden bilerek isteyerek
 Yol cizgi  insan ve daha ötesi
 
Seyfi Karaca…….Kasim / 22