Adın Feryadı İsyanımdır

Uzun bir yol hikâyesi benimkisi


Heybemde suskularla sarılmış,

Koca bir yalnızlık bohçası.

Zaman ise koca bir sancı.

Hep hüzne kurulmuş saatlerim,

Elem iklimlerinde donuk kaldı ömrüm.


Dökülürken yapraklar tek tek,

Sabrımın ağacından.

Sararmış yapraklarında saklıydı,

Solgun benzim.


Yavaş yavaş ilerlerken adımlarım,

Bastığım toprak dahi titrer,

Ürkerdi acılarımdan.

Yıkımlar başlardı kalbimin orta yerinden.


Yaralı bir rüzgâr uğuldar,

Fısıldar adını usulca.

Korkularım karışır geceye,

Elim ayağım titrerken.


Herkesi uğurladım da

Bir sen kaldın içimde.

Kalbimin yaralı, aksak yerinde.



"Adın feryadı isyanımdır"

Artık benim.


Bağırsam, çağırsam seni,

Duyup da gelir misin ki

Dokunabilir misin?

En çıplak yaralarıma

Giydirebilir misin?

Kalbinin sevda gömleğini,

Kimseler görmesin diye ilikler misin?

Sarar mısın beni?

Bir annenin çocuğunu,

Merhametiyle,

Sarıp sarmaladığı gibi.


Bana yeniden

"Seni seviyorum kadınım"

Sözcükleriyle sarılır mısın?

İşitebilir mi kulaklarım?

Sesime ses olan sesini görebilir miyim?


Bana huzurla bakan gözlerine

Dokunabilir miyim

Benim için titreyen arzulu bedenine?

Koklayabilir miyim

O cennet kokunu?


Bu soruları

Yıllar evvel sordum giden yanına.

Gelmeyeceğini bile bile bekledim,

Sakladım seni.

Sırrımı da aldım, besledim koynumda.


Neye yaradı ki eksikliğimden başka.

Ne kadar tamamlanmaya çalışsam da

Olmuyor işte!

Ne zaman yönümü bir başkasına dönsem,

Kalbim dikiliyor vicdanımın karşısına.

Ondan sonrası yok.

İnsan bir kere sever deyip

Koca bir yumru oluyor sustuklarım.


Senden sonrası nasıl olur

Diye düşünürken.

Benden sonrasının nasıl olduğunu,

Sende izliyorum şimdi.

Canım yana yana.


Unutmak isterken yüreğim,

Kıyamıyorum sana.

Yok olmak, kül olmak istiyorum.

Küllerim savrulurken etrafa,

Bir ben yeşersin senin topraklarında.



Acılar inlesin kalbinde.

Canın yansın senin de dedikçe

Bana küsüyor sözcüklerim.

Lal oluyor dilim.


Sen nasıl bir illetsin anlamıyorum.

Sigara ciğerlerime zarar verirken

Sen kalbime zararsın sevgili.

İçten içe eriyorum.

Kimseler görmedi bilmedi,

Seni sevdiğimi

Bir ben geçtim senin kalbinin sokaklarından da

Bir ben sende yol olamadım.

Sevgili olamadım.



Bir selam salaydın

Karlı dağların ardından,

Kalbim eğilirdi önünde.

Unutulmanın tadını tattırdın da

Ben unutmanın tadına varamadım.

Kalbim, ah!

Söz dinlemeyen kalbim!

Çok sevmenin hüznünde,

Kokuyorsun şimdi.

Nerelere gitsem de avutsam

Şu yaralı, yamalı, aksak halimi?

İnan seni çok sevmekten başka

Hiçbir şey bilmiyorum.

Bir ara uğra da

Bana unutmayı anlat sevgili…




Yüreğimin Bilekleri kitabımdan bir şiir 

22.06.2022
( Adın Feryadı İsyanımdır başlıklı yazı Fatma Berber tarafından 16.11.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.