Yaprağın Vedası
YAPRAĞIN VEDASI

Bu, son günlerim seninle 
Sen mi beni koparacaksın 
Bilmiyorum, 
Ben mi seni bırakacağım 
Ama her şey bitti artık 
Onca yaşanmışlıktan sonra 
Hak ettik belki ikimiz de, 
Bu kaçınılmaz sonu.. 
Sen, 
Hayat damarlarımı besleyen kök 
Ben, 
Sana güneşi getiren gök 
Sen beni yücelten mağrur omuz 
Bense hep düşünen oldum 
Yaklaşan fırtınada, 
Ne olacak sonumuz?
 
Uzadı, 
Esnedi her rüzgarda bağımız 
Tipiler,fırtınalar daha az yordu 
Narin yüreğimi asıl, umarsızlığın 
Sığırcık basmışça burdu 
Üzerimdeki yağmur damlalarını 
Bıraktım yere 
Her eğilmemde 
Hiç geçmeyen zaman, durdu 
Bir fıskelik canı kaldı 
Ömrümün 

Aldanma pastırma yazlarına 
İlk yağmurda düşeceğim hayatından 
Ağır ağır süzüleceğim doğanın tenine 
Kağıttan uçak gibi sendeleyerek, 
Hızını kaybetmiş,yenilip yerçekimine 
Deli akan yağmur sularıyla 
Karışacağım açık denizlere,  
Sokak mazgallarından
 
Unutma, 
Unutma beni..

erol başçı

Ud: e.başçı  Yine hazan Mevsimi geldi
                     Nihavend  şarkı
( Yaprağın Vedası başlıklı yazı Gökdeniz tarafından 31.10.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.