Online Üye
Online Ziyaretçi
Sen benim en güzel şiirimsin
Çimen gözlerine donandıkça toprak
Her hali nefes nefese iklimlerin
Hatta bir deniz kıyısında yosun
Kenarları kaşlarına tutuşmuş
Yeniden şahlandıkça aşkına
Sahil boyu dalgalar
Sen benim en güzel şiirimsin
Sen benim en güzel şiirimsin
Geceyi kucaklarken yorgan yastık
Uykularımı bölmekte aşk ağrılarım
Düşlerimden iltica ediyorum durmadan
Firariyim yüreğimden
Geçmem gerekse bile benliğimden
Güneşi yakmadan ufuklar
Söylemeliyim hece hece
Sen benim en güzel şiirimsin
Sen benim en güzel şiirimsin
Hele çiçekleri taktıkça saçlarına
Papatyalar saçında güzel
Ellerinde güzel gül demetleri
Dudaklarında çilek
Gözlerinde aşk alacası
Boyunda bir ağacın duruşu
Bir bilsen
Gülerken rengi değişir baharların
Ve ağlarken gözyaşlarınla arınırken yaprak
Sen benim en güzel şiirimsin
Sen benim en güzel şiirimsin
Hep her satırına işledim dediğim
Sensiz baharı yoktur ruhumun
Sensiz umutlar kızıl kıyamet
Ve sensiz lezzet bulmamakta hiçbir nimet
Yüreğinde sakla beni
Gecenin en suskun anında
Akarken şerha şerha bağrıma
Sen benim en güzel şiirimsin
Sen benim en güzel şiirimsin
Yokuş yukarı kalabalık haykırışlar gizlediğim
Kıvranan kıvrana çıkarken kadın
Tenini parçalamakta buğday tanesi
Kendinden geçmekte yağmur tanesi
Sinesini yırtan gökyüzüm
Üşürken üzerimi ört atlas yorgan ol
Kucakla bütün şefkatinle beni
Sen benim en güzel şiirimsin
Sen benim en güzel şiirimsin
Ben bir sahil kenarıyım
Sen ufukta hurma turuncusu
Güneş kollarıyla sarmıştır dünyayı
Kanatları daha çıplaktı ağaçların
Henüz cemreler yeni belendi toprağa
Ahşap iskelede ağlarken dalgalar
İskeleye yaklaşan sandalım
Sen benim en güzel şiirimsin
Ey aşk !
Seni kendime seçtim
Sen benim en güzel şiirimsin
Âdem Efiloğlu