Süt Taşarsa..

nasılda abartırız aşık olunca
kocaman kocaman ağız dolusu anlatırız sevgiliyi
sığdıramayız dünyaya taşırırız
altı açık unutulmuş bir tencere süt gibi…
ne çok anlam yükleriz ,fani bir insan üstüne
kanatlandırır  uçururuz melekler gibi…..
toz pembe bulutlar yaratırız kendimize..
uçsuz bucaksız hayaller kurarız adı aşk olan bir duygunun içine…
her şeyimiz olur ,bir zamanlar hiçbir şeyimiz olmayan
çiçekler onunla açar, kelebekler karnımızda onunla uçar
içtiğimiz su şerbet olur,çiğerimize çektiğimiz nefes misden amber
onunla doğduğumuza inanırız, geçen ömrü hiçe sayarak
içimizdeki körük durmadan şişirir dünyayı
her şey küçülür gözümüzde devleşirken sevgili
ve bir gün kendi yaratığımız o dev 
ham diye yuttu verir tüm yeşerttiğimiz güzellikleri
işte o gün
çırılçıplak,nefessiz,susuz,kimsesiz
her şeye ,herkese el alem kalıveririz
kendi şişirdiğimiz o kocaman dünya altında ezilirken bedenimiz
karanlığın içinde yalnızlığa türkü yakan ruhumuzla
taşan yanmış süt kokusunu burnumuza çeke çeke
aşk kocaman bir yalanmış der ağız dolusu söveriz..
aslında suç aşkta değildir
dozajını ayarlayamadığımız sevdanın
bir faniye yüklediğimiz abartılı anlamın
ve sütün altını zamanında kapatmamanın bedelini öderiz…
silgisizce