İllizyon
Bana de ki, ey fâni, gülüşün essah mıdır
Hem virane gezersin, hem dudağında neşe
Güneşi seyrederken, bulutlara ah mıdır
Kıvrıldığın gölgeler, nispet olur ateşe
Marazımı bilirim, yakın, uzak bi çare
Volkanlar aralanır, lavını sarar hare
Doruklarımda püskül, yamaçlarımda na're
Paralanır dururum, derdimle dosta eşe
Bana de ki, sitemin, kendi kabında küldür
Dikenleri dalında, lakin kokusu güldür
Sürgünün dünya ise, ağlatma kalbi, güldür
Ne faniler gördüm ben, dönmüş hepsi serkeşe
Kendim kendime düşman, değilse de dost değil
Gördüm dost olanları, muhabbeti mest değil
Arife hacet var mı, ömür bize test değil
Bir kere varmış isem, harcayamam kalleşe
Beni bana verseler, defterini dürerim
Dağların doruğuna, sürüyerek ererim
İçimdeki sen ile, beni bende ararım
Bulmak için gün gece, yolum varsa güneşe
Yazılmış senaryolar, roller çoktan dağılmış
Bilemedim dünyayı, kocaman bir ağılmış
Her şey birer illizyon, gerçek bile değilmiş
Öyle hayatlar gördüm, benziyor hepsi leşe
Yayılmışlar aleme, ömürleri telaşe