Fotoğraf kendi bebekliğimdir,
ama şiirde ki adam ben değilim :)
Dünyadan bihaber geldi dünyaya,
Dediler ye bebek, ye doya doya,
Daha emeklerken döndü tay taya,
Çabucak kendine bir yer edindi.
El bebek, gül bebek büyümüşse de,
Genç yaşta saçını boyamışsa da,
Sırtını babaya dayamışsa da,
Kemale erersin pişersin dendi.
Haramzadelerden mirası yedi,
Mirasyedi diye çıksa da adı,
Kulağı tıkalı, kaçmadı tadı,
Yeyip içti yarım dünyaya döndü.
Kumarla arası hayli iyiydi,
Kırk yıllık eşinin zengin beyiydi.
Silleli, küfürlü, kabadayıydı,
Metelik vermeden boşarım sandı.
Patrondu, ağaydı saygındı yeri,
Akmadı bir güne alnının teri,
Çoluğu çocuğu oldu serseri,
Her yaşta yanından koşarım sandı.
Hep bana diyerek kafa yorarken,
Daha çok paraya, hayal kurarken,
Sefahat içinde yaşar dururken,
Cehennem görmeden dünyada yandı.
Yoksulun, mazlumun ahı kalır mı?
Ölüm var paşası, şahı kalır mı?
Edene kimsenin vahı kalır mı?
Gün geldi, onun da ışığı söndü.
Ünalan de hele; Ne oldu sonu?
Dalkavuk ahali terk etti onu.
Kıçında kalmadı, son günde donu.
Dört kollu sandala kimsesiz bindi.
Mehmet Fikret ÜNALAN(Kul Fikret)
13 Eylül 2022 Saat 09.35
Güzelçamlı/Kuşadası
(
Kimsesiz başlıklı yazı
MehmetFikret tarafından
28.09.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
