Samanlýkta Samaný Kaldýramadým Yardým Et Zühtü-2-

E þimdi ne olacak? Zühtü’ye kaynana olacak annesi, kýzýný vermeyecek mi? Vermez ise kaçýrýrýz bizde, sevdiði razý gelirse. Aþkta mubah yol mu yok? Kýz kaçýrmaya mý hevesliyiz sanki? Onlar verdikten sonra, ben bu düþünceler içinde iken, Zühtü az da olsa anladý Rukiye’nin mesajlarýný, çektim bir kenara.

-Zühtü bak yaþýmýz yirmiye yaklaþýyor, bizim yaþýmýzdakiler anne babasýnýn kucaðýna bir torun býrakýyor.

Ben aradan geçen onca yýllarý es geçerek, on yýl sonrasýna geçtim haberiniz olsun.

Zühtü.

-Daha okulu bitirmedik, bunun üniversitesi var da bize uymuyor ki!

-Uymazsa bir numara büyüðünü alýr, sanayide çýraklýk yapar usta oluruz, bu aralar araba tamir fiyatlarý uçuyor havada kelebekler gibi.

-Sakýn arý gibi olmasýn, gelip bizi sokmasýn?

-Sen onu bunu boþ ver, yarýn sanayiye giderek iþ bulalým da kýzlarýn içleri rahata ersin, daha ne zamana kadar baba parasýyla onlara bir þeyler alýrken, yetmeyince kývranacaðýz?

-Sende haklýsýn ben varým, inceldiði yerden kopsun, biz saðlama baðlarýz deðil mi?

-Hah þöyle hizaya gel aslaným, artýk bundan sonra gün bizim günümüz, yanýyorken aþkla bu gönlümüz.

-Ben bana kaynana olacak annem Nuriye anneyi ikna etmem annemle barýþtýrmam gerek.

-O iþi bana býrak, annene biraz dert yanarsýn evi terk edeceðini sokaklarda yatarak, bundan sonra yaþayacaðýný gözyaþlarý içinde söyleyerek, sütlü Nuriye yapmazsa, Nuriye teyzelere götürmezse bir daha eve dönmeyeceðini söylersin, annen buna dayanamaz inan bana. Artýk bundan sonra eve geç saatlerde gideceksin adýmlarýný atarken görünmez olacaksýn, yani varlýðýný pek hissettirmeyeceksin anladýn mý? Geceleri gerekirse daracýk sokaklarda, kýsýk gece sokak lambalarýnýn altýnda kitap okuyarak geç saatlerde eve gideceksin, bize de gelebilirsin .Bir kaç gün bizde kal, ben anneme durumu anlatýrým. Annem anlayýþlýdýr her konuda sýkýntý çýkmaz.

-Anlýyorum bir kaç gün kendinden ve evden kaçarak Rukiye ile bizde bunun yollarýný araþtýralým istiyorsun.

-Hah þöyle az saksýyý sula ki kuruyarak çöl olmasýn kurumasýn.

-Anlayamadým?

-Ben sana anlatýrým. Hem ciðerlerine aþkýn tatlý havasý girince, sende her þeyi þýp diyerek anlayacaksýn.

Zühtü gayrý ihtiyarý az irkildi, ben içimden” Daha çok irkileceksin” diye geçirirken, kýzlar evlerine dönerken, zaten Rukiyelerin evinde idik o evinde kalarak Gülendam evlerine bizde bizim eve doðru hareket ettik. Bu konuþmalarý Rukiyelerin evinde kapýyý kapatarak tabi ki sessizce konuþtuk. Tehlikeli görevimiz sekteye Nuriye teyze tarafýndan uðramasýn diye sessiz konuþmuþtuk. Artýk usulca aþkýn kapýsýný aralayarak içeriye girmek için her þeyi zamana býrakmýþtýk. Az Zühtü’nün annesi azda Nuriye teyzenin adým atmasýyla iþler yoluna girecekti, baþka çaremiz de yoktu Rabbimin yardýmýndan baþka. Umudumuzu uçurtma yaparak dualarýmýzla Rabbime ve gökyüzüne salmýþtýk. Biliyordum ki anlamak yüreðin iþiydi aklýn deðil, konu aþk olunca.

 Mehmet Aluç