Online Üye
Online Ziyaretçi
Hepsi bana göredir, tartışılmaz renklerim;
Hayatın yüreğimi, karışını severim…
Duyduğum şarkılarda, işittiğim ezgide;
Yaratılan ne varsa, o mükemmel dizgide;
Ne aşağı yukarı, öyle naif çizgide;
Her şeyin bir dengeye, varışını severim...
Belki zordur herkese, sabır ile beklerken;
Yürümek koşmak varken, diz üstü emeklerken;
An gelir yokuşlarda, sendeleyip teklerken;
İnsanın elif gibi, duruşunu severim…
Mücadele ederken, hayata tuş olsa da
Aklımın almadığı, bilinmez iş olsa da
Ufuklara sığmayan, sır dolu düş olsa da
Hayalle geleceği, görüşünü severim…
Kalbim mahkeme yeri, her an vardır duruşma;
Ben millet demiş isem, sakın ola karışma;
Eğer vatan içinse, ha düşman ha yarışma;
Hedefi ortasından, vuruşunu severim…
Bazı emsalsiz kalan, anlatılmaz anlara;
Zeytinyağı dökerek, o heybetli canlara;
Kispetini giyerek, çıkınca meydanlara;
Pehlivanın hasmını, yoruşunu severim…
Ülkemin sevinciyle, öyle dolup taşarken;
Âdem’in tutkusuyla, sevda arşı aşarken;
Her şeye göğüs gerip, onurumla yaşarken;
Acının defterini, dürüşünü severim…
Âdem Efiloğlu