YOLCU

Bu koca hayatta sadece yolcuyum 
Ağlasam da figan eylesemde
Göçüp gideceğim bu handan
Kime kaldı bu koca han..?
Söyleyin bana ey canlar!
Kor ateşler de yanmak, 
Mevlaya yakın olmak, istesem de
Derman yok dizlerim de ey canlar..!
Varım yoğum iki dikili fidan
İstemem tırnaklarına taş değsin
Gözümün nuru, yüreğimin aydınlığı
Yalan dünyada ki tek zenginliğim.
Yandım, kavruldum  uğurlarına
Bilemedim gerçek yanıp kavrulmanın
İlahi Aşk olduğuna, ne varsa onda saklı olduğuna
Dünya malında olmadı gözüm desemde
Unuttum iki dikili ağacının da dünya malı olduğunu
Şimdi yanar kavrulurum affa uğramak için
Bilemedim, bilemedim gerçek aşkın
Od da yanıp kavrulmak olduğunu!

21.09.2022 Güre P.ÇETİN
( Yolcu başlıklı yazı Kara kız tarafından 23.09.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.