Düşlerin müdavimi idi yolumu kesen eşkıya ve gecenin zikrinde saklıydı fikri bense zifiri karanlığa teslim olmuş boş yollardan ördüğüm bir dua ile kanat açmıştım İlahi Ateşe.

 

 

 

Kanıma girendi özlem.

Aşkın rabıtası sözcüklerim

Yalnızlık varsın olsun sökün eden

Top yekûn uğurlamıştım ben iblisi ve zalimi

Karanlığın mezarlığında hala aydınlık kalabilmenin de meali.

 

Sözcüklerle saf tuttuğum hayatta

Af edemediğim kadar kendimi

Safran sarısı bir iklimde baş eğdiğim evrenin nüktesi

 

Hazır ol da geçmişti madem bir ömür

Selameti açısından yalnızlığın

Tefe tutulan saf varlığım

Bazen kavisli yollarda uğurladığım

Dünün güftesi

Günün ebedi hücresi

Asılı kaldığım göğün kancası

Karambole uğramış bir sözcükten arda kalan

Hazanı kundaklayan rüzgâr gibi

Esiri olduğum kader

Kederi dahi kabullendiğim kadar

Minvali umut ve coşku

Cennetin yolcusu içimdeki sefil yolcu

 

İçerlediğim değildi artık hayat

Bilakis içtiğim kana kana

Kaybolduğum değildi artık ufuk

Baş koyduğum kadar umuda ve yarınlara

Tutulan nutkum

Tüten dumanı çayımın

Demlenmiş bir yorgunluk

Kıblemde tutuk bir sözcük

Başa döndüğüm her gün

Boş veremediğim ne varsa ömrün

Müptelası bir saka kuşu

 

Sarkacı kırık dünün

Hali hazırda kayıt açtığım bir günlüktü mademki şiir

Şirazesi kaymışsa insanlığın bana ne

Bana neci bir zihniyeti sevmesem de

Adabı muaşeret kanunlarından aldığım ilhamı

Ve işte tutuşmuştu etekleri karanlığın

 

Hibe ettiğim bir ya da nice duygu

Hazzı doğrunun

Haiz olduğum o tek zerre kavuşulası bir hasat

Ekin zamanı geçmişti madem

Ve işte biçiyordum ektiklerimi

Bir içimlik değildi yazdıklarım

Bir ömürlük vecizeler asılıydı

Askıntı olan hüzne dahi sahip çıkmışken kalemim

 

Kelamı yitik bir günde verdiğim

Selamı kimse almayı çok gören

Sadık olduğum kadar Rabbime

Sandığımdan da fazlası saklıydı sandığımda

Seferi tanığı sözcüklerin

Şahlanan yüreğim zemheride saklı o esintinin

Bir sonrası

Esefle kendime söylendiğim

Oysaki bendim ben

Benim beni çok sevmesi gereken

Biz olmaya dönük

Dünde saklı sönük bir ışık

Elası gözlerimin

Edası yitik sözcüklerimin

İman gücümle yürüdüğüm ve de yürüyeceğim

O uzun yol

Hemhal olduğum kaderinse asıl sahibi

 

Elbet emsalsiz bir sevgiydi benimki

Seğiren gözümden akan yaşın isyanı

İhlas içinde yürüdüğüm yolun bekası kayıtlı

Bir nidadan,

Bir naradan,

Bir de ses etmediğim kadar bir ömrü serdiğim

Şunca şiirin her bir tanesi bendim aslında beni:

Kimse dünyamda saklı

Etmiş olsa bile beni benden

 

Kavuştuğum şüheda mazimden

Damlayan her damla

Göz pınarımda saklı bin bir seda

Semanın saklı tuttuğu tebessümüme dokunan ihlasla

Elbet İlahi Aşkın zaferi

Elimden kayıp giden onca şeyin ardında

Kalan bendim yine ben

Seferi tanığı hüviyetimin kana kana ç/ağlayan kalem.

 


( Emsalsiz Bir Sevgiydi Benimki... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 29.08.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.