Aşk sözcüğü yetmiyor, resmetmeye duygumu.
Hem sevdana vurgunum hem de sana güzelim.
Mecnunca halim varsa, çok görme şu kaygımı.
Kapıldım bir sevdanın deryasına güzelim,
Varsın Leyla'ya dönsün yanağındaki allar.
Belki bir gün bizi de konu eder masallar.
Ömrümce kağıtlarla kavga etti kalemim.
Hep göz yaşı akıttım şiirin duygusuna.
Yazdım, yazdım yine de hiç bitmedi elemim.
Güzellikler yıllarca yattı kış uykusuna.
Şimdi hakkım değil mi, mutluluk resmi çizmek?
Yaşanılan anlara ayna değil mi yazmak?
Vatan gibi sevmişim, ölümüne diyorum,
Kerem gibi büyük aşk damarıma zerk oldu.
Sen Aslı'dan güzelsin, yeminler ediyorum,
Aşkını yudumlarken, elem, keder terk oldu.
Kabusları hapsettim, tarihe gömüldüler,
Harfler sana adandı, hecelerde güldüler.
Bir harala, gürele hayat eğdi başımı,
Yıpranmış duyguları, silip attım bir yana.
Şaka değil dediğim, geçtim altmış beşimi.
Feda olsun şu canım, sevmeyi anlayana.
Puslar dağıldı artık, maviler koyulaştı.
Şükrederken nidamız, arşa kadar ulaştı.
Güneşin doğuşunda, gökyüzü tutuşuyor.
Gözlerimi ovarken, şu dilim tutulunca.
Gülümseyen gözlerin imdada yetişiyor.
Güneşin ısısına, sesin de katılınca,
Unutup türkülerin ağıt kokan yasını.
Mest olup siliyorum, kulağımın pasını.
Her mevsim yanar içim, demeyeli çok oldu.
"Bana ellerini ver, yıldızlara bakalım.
Bir eskimiş yay ile, bir kırılmış ok oldu.
Göğün yedi rengine, sevda ile akalım.
Sevgi hayatın tadı "Sevmeyenler utansın"
Yar'i ile hoş diye, şu dünya bizi ansın.
Yıldızın gümüşünü, saldıkça gecelere,
O asude bakışın, dünyayı kıskandırır.
Ruhumu en derinden aldıkça gecelere,
Kıştan sonra beklenen baharları andırır.
Eğer dünya durdukça, mutlu olmaksa gaye.
Her yaşta, her nefeste, sürmeli bu hikaye.
Ünalan şen olduysa, almış aşkın tadını,
Bismillah yeni güne, nice günler eskisin.
Her mevsim yazacağım şiirlere adını,
Sen yalnız benim değil, kalemin de aşkısın.
Cennet-i a’lâ bu mu kanın kaynar kanımda?
Ez-cümle cennet ise bu dünyada yanımda.
Mehmet Fikret ÜNALAN ( Kul Fikret)
15 Ağustos 2022 Saat :11.55
Güzelçamlı/Kuşadası
