Fatıma Ana

Gözlerinden boşalan susuz çöle ilaçtı

Olmayan denizlerde boşa heba kulaçtı

Fatma Ana yüreği tüm canlara yol açtı

Ker belanın çığlığı sevgilerde aynadır

Kör cahil dillerinde daha neler kaynatır

Biat etmez Hüseyin onur kılıcı çekti

Kocaman ordulara cesur başıyla tekti

Zül cenah yuvarlandı nalları yere sekti

Ker balanın acısı çığlıklarda yanmadır

Merak etme bu acı yüzyıllara varmadır

Zeynep bebesi açtır Abbas’ın yüzü kıraç

Ali Ekber kundakta dudakları aç bil aç

Bu onurlu yüreğin yanında duran saraç

Ker belanın dumanı sislerdeki karadır

Kırk kişilik bu canlar gönüllerde yaradır

O mübarek başını küfede dolaştıran

Ödül almış nefretle Mervan’a ulaştıran

Alevilik yolunu sonsuz kalple açtıran

Ker belanın acısı bitmez yiğitler ölmez 

Muaviye yezitle cennet yüzünü görmez