Düþlerini saklý tut, sevgili bayým hele ki düþmeye gör aþka.

Manen zenginim varsýn olmasýn dünyada dikili aðacým bazen bir dikit gibi bazen saçaktan akan su gibi sekerim ve bilmediðim kadar s/akarým en çok da sevdiðimde gözüm görmez önümü.

Mizacý kayýp düþlerin belki de savruk duygularým ve gözüm her seðirdiðinde sen gelirsin aklýma.

Sudan çýkmýþ balýktýr nazým.

Sureti kati dinmez esintim.

Surlarda saklý sýrlarým ve ben þehrin de aþkýn da müptelasýyým.

Ne çýkar ki istila etmiþse gökdelenler þehri söyle ne çýkar?

Varsýn çýkarma cebinde sakladýðýn düþlerini ben tahayyül ederim de içinden geçeni.

Çok oldu buralardan geçmeyeli ve gerçekten de çok oldu kimi insan bir tefrika ise yürekteki sitem bir dilekçe ise evrene sunduðum en elzem.

Dipçiði kalemin…

Ah, ben kaç kere dibi gördüm, bayým.

Bitimsiz bir mecradýr bende saklý ve biteviye arþý alaya çýkar ruhum ve coþkum ve sökün eder vecizelerim sonra sükût eder yalnýzlýðým nihayetinde rükû ederim ve tek ricam var evrenden.

Hizaya gelmeli insanlýk varsýn hazan makamýnda salýnayým.

Sarmalýnda sevginin ve inancýn varsýn ateþlerde kavrulayým.

Ateþtendir sevgim aþina olduðum.

Aþikâr sebepli sebepsiz severim bazen yok sayýldýðým.

Ulu Rabbim, yoktan var eden ve ben yokluða haiz hiçliðin de kývrýmlarýnda asýlý bir yýldýzým ve de rüzgâr içime ters estiðim bazen de ters ters bakar insanlar sevgimi coþkumu gördükçe ve hesabým kesilir iþte o an ve ben daha büyük adýmlarla sever koþarým Mevla’ma.

Hüznüm bir resitaldir.

Hüzzam makamýnda saklýyým ben hem…

Bencileyin bir gölge belki yürekte seken kor bir hece elbet aþka baðdaþ kurduðum ve acýya ve de özleme baðýþýklýk kazandým.

Bahþedilen nefesi tüketir de tüketirim ama yetmez.

Yatýya kalan duygulardan kanaviçeler iþlerim elbet bende dert bitmez.

Renklerdir coþkuma eþlik eden ve iþte en ulu rakým evreni tavaf ettiðim ve anbean büyüyen Allah sevgimle gerçi nazarýnda insanlarýn bir meczup bir deli olsam da elbet kemale erecektir varlýðým ve sözcüklerim, bayým.

Aþ ererim bazen.

Aþka kýymet vermeyenleri yok sayarým yine de içim rahat etmez uzatýrým elimi:

Bazen taþlandýðým.

Bazense taçlandýðým.

Kimdir neyin nesi, önem arz etmez çünkü koþulsuz sevgiyi mesken edindim ben ve mademki Yaratandan ötürü yaratýlaný sevmektir arz edilen…

Hüzün coðrafyamda tanýdýk bir simadýr da özlem:

Batýlý sözcüklerin belki de atýl duygular ve ihbar ederim sevgimi bazen suçumu günahýmý ve tövbe ederim biteviye ve daim kýlýrým illa ki: kýyama durduðum her sefer bir sefer tasý büyüklüðünde yüreðim nasýl da týklým týklým ve içine sakladýðým koca kâinatý tavaf ederim gün ve gece bazen geceden kalma bir þiiri bazen bir hikâyeyi sunarým insanlara ve yazmakla mükellef bir o kadar ölümüne sevdiðim kalemi de inceden inceye tahlil eder usul usul ikaz ederim.

Demlidir ruhum bir o kadar dertli.

Divanedir yürek bir o kadar hüzün yüklü.

Deliþmen fýtratýmda saklýdýr hayallerim.

Ýtibar ettiðim kadar insanlýða ihtimamla severim bazense uzaktan bazense içine düþülesi tuzaktan kaçamadýðým kadar ses etmeden yaþarým ve yazarým.

Bir renkse her duygu, gökte saklandýðý kadar ruhumun onca kuytu ve ulu orta yaþamadýðým ulu orta sevmediðim kadar aþikârdýr da özlemim en çok kendime ve huzura ve bir bir sekerim gökten yere ya da yerden göðe elbet yere göðe sýðamadýðým kadar da sebat ederim içinde yaþadýðým mabette içimde de tek zerre kuþku yok iken hamt ederim ve þükrüme ilave sabýr ile yüklü sýrtýmdaki yükün de hafiflediðini gördüm mü ve iþte mucizelerdir hâsýl olan her baþým sýkýþtýðýnda kâinattan aldýðým her yanýt ve nice tevafuk ile günbegün büyür kalp gözüm üstelik baþým öne düþmeden ki sadece Allah katýnda kýldan incedir boynum.