Her ümmetin bir önemli yanýlgýsý vardýr. Hristiyanlar Ýsa’yý ilahlaþtýrdýlar, Müslümanlar ise Hz. Ali’yi. Her ikisinde de lanetli kavim Yahudilik baþrolde. Hak dinlerin sapýttýrýlmasýný kendine vazife edinmiþtir Yahudiler.
Bu lanetli kavim her doðruyu sapýtmaya amade, her fitneyi alevlendirmekte baþrolde. Yeryüzünde ne kadar hile, entrika, sahtekarlýk, yalancýlýk, zülüm, sapýtma ve saptýrma varsa hepsinde en büyük etken o. Bir peygamber nesli olmalarýna raðmen sapmanýn ve saptýrmanýn, bozgunculuðun ve anarþinin mimarý bir kavim. Beni Ýsrail oðullarý Hz. Yakup’un oðullarýdýr, çünkü Yakup(a.s.) ’ýn bir adý Ýsrail’dir. Ki o da Ýbrahim (a.s.) ’ýn oðlu Ýshak (a.s.) ’ýn neslindendir.
Ýbrahim as ýn hanýmý Sara Hatun’un hikayesi malum. Buraya sýðmaz, hem de konumuz deðil. Sara hatunun önce yüce gönüllülükle kocasýna kölesi Hacer’i baðýþlamasý ondan çocuk sahibi olmasýna izin vermesi, bu yüce gönüllülük karþýsýnda Allah’ýn geç yaþta ona Ýshak’ý vermesi, ama bundan sonra çocuklu Sare’nin Hacer’i ve oðlu Ýsmail’i kýskanmasý sonucu göç ettirilmiþtir.
Ýþte bu kýskanma ayný soydan gelen Arap ve Ýbranilerin tarihi düþmanlýðýnýn ilk kaynaðýdýr. Ayrýca Ýshak (a.s.) ’ýn torunu Yakup oðullarý Yusuf (a.s.) ’ý kýskanarak kuyuya atmýþ ve sonra köle olarak satmýþlardýr.
Ýþte bu iki mühim olay dünya tarihinin mihrak noktalarýný teþkil etmiþ, geleceði þekillendiren en önemli olaylarýn ilk tohumlarýný oluþturmuþtur.
Biz bu zaviyeden bakarak diyeceðiz ki hak dinleri sapýtan bu lanetli kavmin hak dinleri sapýtýcý rolünü unutmamak gerek. Alevilik de bu meyanda Ýslam’da Yahudi fitnesinin açtýðý ilk büyük yaradýr. Hz. Ali sevgisi etrafýnda þekillenerek taassuba yönelen bu akým giderek Ýslam içinde derinleþen bir yara halini almýþtýr.
Hz. Ebubekir’in halife olmasýndan baþlayarak Ýslam içinde nifak tohumlarýný atmaya baþlamýþ, inanmadýklarý halde Müslüman görünerek içten içe Ýslam’ý yýkmayý hedeflemiþtir. Mevlana’nýn mesnevisinde anlattýðý vezir hikayesi Yahudilerin hak dinlere karþý bu yýkýcý rolünü çok güzel anlatmaktadýr.
Aleviliðin çýkýþ, geliþme ve yayýlmasýna bu nokta-i nazardan bakmak olaylarý ve olgularý anlamak için isabetli bakýþ açýsý olacaktýr. Ayrýca Hz Osman’ýn þehadeti, halifelik savaþlarý, Sýffin Savaþý ve Cemel vakasý Aleviliðin geliþmesi dallanýp budaklanmasýnda önemli safhalarý teþkil edecektir.
‘Doðru Yolun Sapýk Kollarý’ isimli eserde Üstat Necip Fazýl Aleviliðin doðuþ, geliþim ve yayýlýþýný güzelce anlatmaktadýr. Biz bu yazýda kýsa bilgilendirme ve ilerde yazacaðýmýz yazýlara bir girizgah yaptýk. Bu konuda anlatýlmasý gerekenler onlarca yazýya sýðmaz.
Bilinmesi eðerken en önemli þeyin Aleviliðin Ýslam’da en hassa konulardan biri olduðudur ve Sünnilerin de en az aleviler kadar Hz Ali ve evlatlarý olan Seyyid ve þerifleri sevdiði gerçeðidir. Aleviliði bayraklaþtýran devlet Ýran olduðu halde Seyyid ve þeriflere en büyük haklarý veren en saygýn mevki saðlayan Osmanlý devletidir. Nakib’ul- Eþraflýk müessesini kurarak onlarýn soyunun belirlenmesi ve maaþa baðlanmasý saðlanmýþ, ticaret ve tarým erbabýndan vergi alýnmamýþtýr.
Sünni mezhep imamý Ýmam-ý Þafii’nin ‘Peygamber neslini sevmek Alevilikse ben de Aleviyim ‘ dediðini biliyoruz. Biz de diyoruz ki Alevilik Sünnilik suni bir ayrýmdýr, hem Aleviler hem de Sünniler peygamber sevgisinde birleþmektedirler.