Rahmetli babam
Aşık Mustafa Bal Hakka yürüdü
Asırlık çınardı Rahmetli babam
Yakın ve dostları matem bürüdü
Çok seveni vardı Rahmetli babam
Gözünde değersiz dünyanın malı
Merhametli idi açıktı eli
Şiire gelince coşardı dili
Fışkıran pınardı Rahmetli babam
Atma türkülerde usta, mahirdi
Babası da onun gibi şairdi
Mukayese etsem ikisi birdi
Rahmetle anardı Rahmetli babam
Muhabbetti güzel tatlıydı sözü
Dostlarına karşı gülerdi yüzü
Acı haber duysa sızlardı özü
Yüreği yanardı Rahmetli babam
Söylerdi durmadan sözü bitmezdi
Onu dinleyenler bıkıp gitmezdi
Kimseyi yalanla itham etmezdi
Herkese kanardı Rahmetli babam
Mikdadi yetimlik sana mı hasmış
Baban artık sazı duvara asmış
Karadeniz onu bağrına basmış
Her biri tanırdı Rahmetli babam
Şair Mikdat Bal