Bu þehirler beni anlamadý
Rüzgâr önünde bir yaprak gibi kovaladý
Savrulup düþtüm ben ayaklar altýna
Bir ateþ sardý beni attým kendimi kentin ortasýna
Ben öldükten sonra tufan diyor herkes
Herkes her þeyden baþka bir anlam çýkarýyor
Herkes birbirine kara çalýyor
Nemrut bozuntusu zavallýlar
Firavunlarla yarýþan çobanlar
Musa’nýn asasýndan ne haber var
Þimdi bir yed-i Beyza lazým inanmak için Hakka
Ýnsanlar yalana ne çabuk inanýyorlar
Dört mevsim bitti þimdi beþinci mevsim var
Muharrem ayýna daha çok vakit var
Ama þimdi bize Muharrem diyesim var
Bize her yer Muharrem
Bize her yer Kerbela
Dört bir yanda kan dört bir yanda zulüm var
Yýlana akrebe karþý týlsýmým var
Bu felaket günlerinden sonra müjdeler var
Ve ardýndan aydýnlýk bahar aydýnlýk bahar