Hayat bir mücadele
Hem de en çetininden!
Ölüm kalım savaşında neferleri..
Ölüm gibi bazı geçişleri,
Karanlık helozanları duraksız,
Bazen bırakır nefessiz!
Öldüm dersin de yaşarsın,
Acının payidarlığı ise manidar!
Hissesi zehir gibi sancı edalı..
Yorgun düşürür naciz bedeni,
Yalpalattırır..
Uzuvlar sanki kangrenli!
Kestim dersin ama kopmaz hiçbir yerin,
Çile urganıyla düğümlenir sesin,
İmdat çığlığını da duymaz hiç kimse,
Uzatırsın ellerini,
İtılirsin hiçliklere..
Boğulursun sonsuzluğun hengamesinde,
Anlaşılmaz olursun bakmazlar yüzüne,
Anlaşmışlar gibi herkeste aynı olur tepkime!
Kime güvenirsin ki şu fani alemde?
Bu depremde, bu felakette!
Ahların vahların işitilmez,
Kalırsın tekliğin gölgesinde!
Yuvarlanırsın derinden derine dipsizliğe,
Çare verilmez varsa da hazinelerinde..
"Herkes kendine müslüman dersin!"İçli serzenişinde!
Yokluk sarar bedenini,
Hüznün sinesinde işbirliği işvesinde,
Feryat edersin duyarlar ama duymazdan gelirler,
Umursamazlar seni,
Bakmazlar sen necisin diye!
Kederin sel olur,
Katar seni önüne,
Götürür pervasızca istediği yerlere,
Yapayalnız bir başına kalırsın yalnızlık rıhtımında..
Referans ararsın geçmişin sisli perdesinde,
Hiçbir amel ziyan olmaz ya!
Iyi kötü herşey çıkar birgün karşına..
Tükenme noktasında ağlarsın, ağlarsın
Bitirirsin gözyaşlarını da,
Buraya kadarmış dersin!
Ama..
Bir bakarsın ki!
Yağmur yağar gökkubbenden sicim sicim,
Üstüne yağan her damla
Rahmete dönüşür bir anda!
Herşey değişiverir o anda,
Yokluk varlığa kalbolur ümidinin kuruduğu anda!
Yardım gelir en Yüce'den!
Başını kaldırırsın bakarsın
Geçmiş herşey!
Bitmiş bitmez dediğin ızdırap mevsimin..
Şükür sararken ruhunu,
Çepeçevre kuşatırken ihsan gönlünü,
Bir kere daha "Rabbim ne büyüksün!" dersin
Bırakmadın beni herkes bırakırken,
Eyyup (as)gibi yaralar dökerken,
Umarsızca terkedilirken,
Başından aşağı zulüm boşaltırlarken,
Gözyaşlarınla bir başına kalmışken,
Dünyan ters düz olmuşken,
Çevrilir dünyan yeniden!
Dengeler otururken tahtına,
Sersemlersin neler oluyor diye..
Sonsuz şefkat sarıp sarmalamıştır yaralı sineni,
Kaldığın yerin ikametini bile unutmuşken..
Döner bulursun hep dönmek istediğin adresi!
Tekrar başlamak!
Yeniden başlamak üzere..
Hayat bu!
Yorulsan da bitsen de o bitti demeden bitmez!
O bırakmadan sen onu bırakamazsın!
Ve birgün yaşarsın dualarını,
Bulursun doğan güneşin güzelliğini seni beklerken,
Bismillah dersin hayata!
Merhaba dersin yeni başlangıçlara!
Ve.. Yaradanın yardımını unutmamaya and içersin!
Hz.Nuh'un kurtuluşu gibi..
Kutlarsın yeniden kendi dünyanın selamete erişini!
Bırakmazsın seni tutan o kudret elini!
Sıkı sıkı yapışırsın,
Her verilenin nimet oluşunu ,
Senin olmadığını,
Aciz oluşunu,
Ancak ve ancak
Kudreti nihayetsiz olanın gücüyle ayağa kalktığını,
Daha sağlam bir duruş için Rabbine muhtaç oluşunu,
Unutmazsın artık!
Seni sen yapanın O olduğunu!
