Şiirsel Vedalarım 5
Sevgilim, aşkım ben bu aşkı içinde
sen olan aşkı bir türlü bırakamıyorum diye şiirler düetler varyantlar çığlıklar
yazdım anlamadın! İşte bir türlü bırakamıyorum.
Sensizlik insanı beni derin bir kuyuya düşürürken deri’nü saplantılı bir
endişeye ve korku tüneline doğru sürüklüyor anlasana desem de anlamadan çektin
ve gittin vicdansız.
Sanki yaşamıyorum, sanki nefes almıyorum bana hava tüpü bağlayın diye (yanlış
anlaşılmasın sakın!) hasta haneye yattım şimdi oksijene bağlıyım.
Senin yerini hiç kimse tutamıyor sevdiğim, hele o yaptığın keşkülü unutamıyorum.
Gerçekten ruhum yorgun ve aç tatlısız kaldım kan şekerim sürekli düşüyor
yerlerde geziyor!
İnan kalbim de porselen tabağı kırık paramparça olmuş bir
halde.
Umut etmeye çalışıyorum dönersin diye sende katır inadı var dönmezsin işte
biliyorum!, O kadar üzgünüm ki, başka aşklar sensiz yokluğunda karnımı
doyurmuyor. Master şefteki yemekler dahi senin yemeklerinin yerini doldurmuyor
artık duyda bu şiirsel çağrımı duyda gel artık.
Mehmet Aluç