Aylardan Zilhicce
Hac mevsiminin koynunda
Gecenin bir yarısı..
Kainat sus pus..
Bin dört yüz yıl evveline gidiyorum bir an
Güneş doğmuş
Nura garkolmuş on sekiz bin alem..
Ceziretül-Arap'ta buluyorum kendimi
Takip ediyorum uzaktan..
Yüreğimde bir heyecan
Kıpır kıpır içim
Bir kalabalık..
Öyle nurani bir kalabalık görmemiş gözler..
Saadethanesinden çıkmış
Mescidine gidiyor Efendimiz (sav)
O yürüyor!
Melekler selama duruyor..
O yürüyor!
Kainat secdeye gidiyor..
Güneşin ayın yıldızların Yusuf'una secde ettiği gibi..
Yol veriyor ashab ı kiram
Edep altın çağında
Gönüller aşk otağında yanıyor
Başlar fedaya hazır..
Yollarına güller seriliyor
Ayaklarına serilen güller buluyor firdevsin yolunu
Misler gibi cennet çiçekleri kokuyor geçtiği yerler
Kâinatın Sultânı güneş gibi doğuyor karanlığa
Her yer nuruyla aydınlanıyor
Zülumat saklıyor yüzünü
Ar ediyor varlığından..
Eller kalplerde
Atıyor kuşların kalbi gibi talihli yürekler..
Bakıyor güzîde arkadaşlarına
Şefkât timsali gözleriyle
Hiçbir fânide olmayan o kapkara gözleriyle
Nazar ediyor dâva arkadaşlarına
Sevgi dolu,muhabbet dolu yüreğiyle
Öyle candan, öyle içten..
Dostluğunda yıkanana değmeyecek nar ı cehennem..
Bir feyiz atmosferi sarmış dört bir yanı
Cebrail iniyor semadan
Kâh Dihyetül Kelbi suretinde
Kâh dünyayı kaplayan kanatlarıyla gerçek suretinde
Ferah feza bir iklim hakim oluyor o anda
Bir cezbe hâli hâkim mübârek bedenlerde
Başlarında kuş varmış da uçacakmış misali sağlam duruşlarıyla
Aşktan benizleri sararmış halde
Nasıl bir kader yazılmış alınlarına
Herbir alın nur çerağı
Işıl ışıl..
Sönüyor cahiliye karanlıkları..
Saadetlerin en güzelini yaşıyor kutlu ruhlar!
Ve Mescid i Nebi'ye giriyor Kâinatin Sultanı
Duruyor gözümün nuru dediği namazına
Arkasında saf saf diziliyor melekler ve ashâb i kirâm
Bir ses geliyor Güllerin Efendisi'nin yüreğinden
Kaynar suyun fokurdaması gibi bir ses
Tanımıyor kimseyi o anda
Rabbiyle başbaşa
Aşk, havf, reca çemberinde
Kapanıyor dünya kapısı
Açılıyor sonuna kadar cennet kapısı
Biricik sevgilisiyle arasında engeller yok oluyor
Ağlıyor ağlıyor..
Gözleri rahmet boşaltıyor
Sevda pınarında sırılsıklam
Cennet lisânını okuyor, okuyor..
Ashab ve melekler lütfun sağnağında
Dinliyorlar dalarak ötelere
Hz.Ömer, Hz.Ebubekir, Hz.Ali
Hz.Osman, Hz.Bilâl i Habeşi
Sad bin Ebi Vakkas, Zeyd Bin Hârise
Halid Bin Velid, Musab Bin Umeyr
Ve gökyüzündeki yıldızlara benzettiği daha nice nice sahabeler
Lezzetleniyorlar cennet sofralarından
Giyiniyorlar cennet libaslarını
Aşkla kılınan namaz!
Şevkle edilen dua!
Sonrası meleklerle sergüzeşt!
O an öyle bir dönüyor ki dünya
O şekilde ne dönmüş ne de dönecek
Nutuklar tutuluyor
Hû hû'lara karışıyor meleklerin âminleri
Mevlevî edâsında sonsuzlukla yarışıyor dünyanın ekseni
Bir coşku var evrende,
Bir bayram havası yaşanıyor kâinatta!
Âlemler padişahını taşıyor dünya
Âşkın menbağını bulmuş
Bakıyor güzeller güzeline
Kendinden geçmiş olmuş divane..
O varken yüzü gülen dünya
O'nunla kutlu zaman dilimlerini doyasıya yaşayan dünya
Mutluluğun zirvesindeyken..
Yaratıldığından beri böylesine günlere evrilmemişken..
O gidince ne acılarla doldu bu dünya!
O yüzden mi bu ümmeti güldürmez dünya?
O yüzden mi müminler mahsun?
Aynı dünya değil mi yoksa 14 asır sonrasındaki dünya?
...
1.bölüm sonu
