Kadın var, el ayağı öpüle
Cennet bile ona müştak imiş
Kadın var, kokusu bedel güle
Gönle sürur başlara taç imiş
Kadın var, serin sabah uykusu
Bilinmez mutluluklar muştusu
Çayın şekeri, yemeğin tuzu
Binbir türlü derde deva imiş
Kadın var haşin huysuz mu huysuz
Vefa yok heyecansız duygusuz
Geceler hep mutsuz hep uykusuz
Dünya azabından bir pay imiş
Her görüşte hoş sıcak bir gülüş
Öylesi candan sanki son bakış
Baharlardan önceki en son kış
Geceden yeşeren umut imiş
Kadın var, varlığı yokmuş gibi
Peşin sıra gelen ecel gibi
En dipsiz kuyunun susuz dibi
Bir varmış bir yokmuş masal imiş
Yüreklerde sevgi güğüm güğüm
Çözüldükçe düğümlenen düğüm
Gönüllü meftun olduğum büyüm
Çok sırlar içinden bir sır imiş
Bir bakışıyla ya devlet başa
Bir sözüyle de ya kuzgun leşe
Dilerse bütün hayat pür neşe
Dilerse ömrüne cellat imiş
Doysan bile asla doyulmayan
Sevilmekten hiç vazgeçilmeyen
Bir türlü içinden çıkılmayan
Zindan içinde bir zindan imiş
Sonsuz çöllerin en kızgın kumu
En son nefesin bir yudum suyu
Meleklerin kıskandığı huyu
Sanki cennetten bir huri imiş
Bir hüzün deryası ayrılığı
Her gece rüyaların konuğu
Ne büyük özlem bir tek soluğu
Yokluğu varından yaman imiş
(
Kadın başlıklı yazı
bî-Vefa tarafından
2.07.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
