Algının pençesinde perişan olunca us
Zannediyorsunuz ki, can bir tek size mahsus
Ne zaman az dağılsa şefkati boğan o pus
Kandırdınız milleti nankördür diye diye
Zerre vicdanı olan dokunmasın kediye
Ne demek pati yakmak, yahut da kulak, burun
Mazlum olan hayvansa, demek ki sizde sorun
Biraz empati kurun; insaf edin, bi durun!
Kandırdınız milleti nankördür diye diye
Zerre vicdanı olan dokunmasın kediye
Gözler hep musallada, akıl kefende iken
İnsan olan, bir canı dağlar mı tende iken?
Ekilir mi, -gül varken- gönüle onca diken?
Kandırdınız milleti nankördür diye diye
Zerre vicdanı olan dokunmasın kediye
Üç Kitap yetmediyse açın bakın mushafa
Var mı böyle namertlik, sığıyor mu insafa?
Çağ atlasan ne çıkar, değişmedikçe kafa
Kandırdınız milleti nankördür diye diye
Zerre vicdanı olan dokunmasın kediye
Ey insaf; insanlardan madem ki çok ıraksın
Vicdanlara söyle de bari ayna bıraksın!
Ki, nankörü arayan gitsin aynaya baksın...
Kandırdınız milleti nankördür diye diye
Zerre vicdanı olan dokunmasın kediye
Fasıla vermese de gönüller haramisi
Onların da dostu var, onların da hamisi
Sanmayın ki sahipsiz sevimli onca pisi
Kandırdınız milleti nankördür diye diye
Zerre vicdanı olan dokunmasın kediye
Söz konusu kediyse bundan böyle katıyım
Her birinin abisi, hatta avukatıyım
Her zaman yanlarında, -gerekirse- yatıyım
Kandırdınız milleti nankördür diye diye
Zerre vicdanı olan dokunmasın kediye
