unutum................ artık seni... Uzun zaman dır kapladığın o yerde... Filiz veriyor yeni sürüm başaklar, Seni sorduklarında Canı cehenneme demiyorum artık Can- sız kelimeler de kurabiliyorum.. Eksikliğin yakamda ki son düğmenin eksikliği gibi,artık İki yakam bir araya gelmese de, rahat nefes alabiliyorum.., Hayatımdaki yerin, kullandığım kağıt mendiller kadarmış meğer, Hem gerekli, hem gereksiz Sifonu çekince eriyip gidiyormuş... Yok oluyorsun ...kocaman bir yok Belki de hiç olmadığın kadara, hiç oluyorsun ... On-suz yaşayamam derken Artık bir-siz yaşamayı
öğrendimsanki.. En güzeli de sebepsiz gidişine ,sebep uydurmuyorum artık Günaha belemiyorum, kendimi Saydırmıyorum hem gelmişine, hem gidişine Ne zaman tükendin bende ,bu kadar bilmiyorum.. Ederi kadar, kederin yeri derlerdi.. Ederim beş kuruş bile
etmediğinde, Kederime kıyamaz oldum ........ Okulunu okumadım ama Bir şekilde öğrendim.. Gidenin ardından , bilinmezi beklemek yerine Bildiklerimi yaşamanın değerli olduğunu, Ve öğrendiğim gün,ilk kez can dediğime sen dedim... Hiç kolay olmadı ... başta çok da zordu Çalmayan telefonda , saatlerce ismine bakıp Her çalışın da ,kalbimin atışını dindirmek Kitap arasında kurut duğum çiçeklerinin Aslında kuruyan umutlarım olduğunu anlamak... Senden bir haber alabilmek için, Arkadaşlarının acıyan bakışlarının arasında, Yerli, yersiz ismini geçirmek Hele o geceler , Hep mi .... her gece yirmi bir aralık olur... Uyku bu kadar mı düşman olur,göz kapaklarına Oldu.................. Her gece kurduğum dar ağacından, her sabah ipin ucundan aldım ve her defasında Rahşat Ecevitten çok af ettim seni... Suçu kendimde aradım en çokta Ama asıl suçlu ,senmişsin... Hiç kolay olmadı...doldurduğun alanı boşaltmak Kazma , kürek daldım yüreğime Diktiğim kurumuş bütün çiçekleri söktüm Yerine,Arpa , buğday, çavdar ektim... Onları umutla suladım .. Yeşerdi ,başak verdi... güneş doğmak üzere artık hayatıma Hasat zamanı da yakındır. Gönlümün ekmeğini bundan sonra ,ancak yanımda duranla yerim Ve öğrendim ki... mesele unutmak da değil.. Unutmayı.... umuda çevirmekte.... Giden için göz yaşı dökmektense Yanında kala bilenle , ekmeğini bölüşmekte..... yoksun............... silgisizce
( Yok-sun başlıklı yazı SİLGİSİZce tarafından 24.05.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
