ÝKSLER 

1 

Seni ilk gördüðüm gün bir boþluktaydým ve yalnýzdým sevmeden, boþ hayallere kapýlmadan umutlarý kovalamadan, gülümsemeyi hiç eksik etmeden yüzünde çiçekler açýyor, güller birbiriyle arda arda boy atýyordu 
Kuþlar böcekler doðadaki bütün hayvancýklar senin üstüne övgüler düzüyordu. Bir alýþ veriþ vardý seninle doða arasýnda. Aniden bir yýlan girmiþti aramýza, konuþmalarýmýzý bir akrep zehirlemiþti aaahhhhh ve film koptu bir yerinden 
Sen bir açmazdaydýn, ben bir açmazda. Ýki açmaz bir açar yapmýyordu. Bir çýkýþ bulamýyorduk labirentimizden, ikimiz de kaçmak istiyorduk kendimizden ve içine yuvarlandýðýmýz bu çýkmazdan kurtulamýyorduk 
Hayatý doya doya yaþamak istiyorduk ama yaþayamýyorduk, her þeye dudak büküyorduk, olur olmaz þeylere aldýrmýyorduk, aldýrmayacaðýz diyorduk ama olmuyordu, ufak bir terslik büyüyor büyüyor dað gibi olup önümüze çýkýyor, yolumuzu kesiyordu 
Oysa biz düþlerimizde ne güller deriyorduk, aþk güllerini deriyorduk, sevda güllerini deriyorduk, sevgi çiçeklerini topluyorduk, bahtýmýz açýlsýn diye ne dualar ediyorduk, türbelerden türbelere koþuyorduk, ne adaklara adýyorduk türbelere 
Nisan yaðmurlarýný bekliyorduk, koca yýl Nisan gelince de o yaðmurlarýn altýnda ýslanmak için koþuyor, koþuyor, koþuyorduk. 
Ele ele gönül gönüleydik. Düþlerimizde ben hep seni düþünüyordum o zamanlar, eminim ki sen de beni, aksi imkansýzdý, biliyordum, gönülden gönüle yol vardý, ben o yollarda koþuyordum delicesine 
Ne zaman ben kentin en geniþ caddelerinde dolaþsam, seni yanýmda yaný baþýmda buluyordum ,öyle de oluyordu aniden karþýma çýkacak diye bekliyordum ve sen orada beni bekler oluyordun, karþýma çýkýyor aniden karþýmda beliriveriyordun