Hadi... anlat bana...
Çocukluğunu anlat biraz..
Mesela ,Kaç taş sektirdin, denize karşı
kaç güneşi umutla batırdın..
kaç misket biriktir din,

annen dışında bir kadını ,ilk ne zaman sevdin ,
son kim okşadı saçlarını..

 

benim çocukluğum yarım kaldı,
dördüncü sınıftaydım, babam öldüğünde
O gün ,sen bu evin babasısın dediler
elime bir boya sandığı ,bir de fırça verdiler.
Elimde boya sandığı,
yorgun argın eve dönerken akşam üstleri,
uzaktan bakardım ,gülüşerek denize giren çocuklara
ilk sevdiğim kadın, Neriman ablaydı galiba,
akşam üstleri eve döndüğümde ,

annemle kapı önünde çekirdek çıtlardı..
uzun bacakları vardı, kısa eteğinin altında sütunu andıran
bir de belinde sapsarı saçları,
bir o okşardı saçlarımı, yakışıklı adam mı oldun sen diye
Ben sanırım , on bir yaşında 

hiç farkına varmadan,kocaman bir adam olmuştum...

 

Bunca sene geçti aradan..
Peki gençliğin,
Bu adam gerçekten sevmedi mi ? birini
Hiç hayal kurmadın mı, çoluklu çocuklu bir yuva
Olmadı mı, hiç cebinde  para
Gidemedin mi , o çok istediğin askeri okula
Sevdiğimin, ellini tutup
İstanbul a gideceğim ,kız kulesini görmeye derdin...
Tutmadın mı, kimsenin sıcak elini...
Okul bahç
esinde, tarladan toplayıp bana getirdiğin

O beyaz papatyaların ıtır kokusu hala burnumda
Benden sonra kimlerin, vazosunda soldu o papatyalar
 
 

Sevdim hep sevdim , hata biraz da çok sevdim

başka birini sevmeyecek kadar
Binlerce hayal kurdum ...
İstanbul un her semtinde el ,ele
Dönsün diye , bekledim
Hep hayallerim de
Bir kızımız olsun istedim adı Bahar olan
Gözleri  ona benzeyen,
Dönmedi.............
Tarladan topladığım papatyaları
Kitaplar arasında saklayan....

 

Tamam sus....
Biliyorum  geç oldu
Kuşlar çoktan göç etti bilinmedik diyarlara..
Tarlada kaç kez açıp , kurudu papatyalar
Kaç güneş doğdu, kaç güneş battı dağların ardına..
Gidenler dönmek istese de , gittiği yerden
Kalan kadar acı çekmedi, belki de
Belki de zaman geçtikçe büyüdü
Büyüdükçe,dönecek yürekleri  küçüldü  
Biliyorum çok geç oldu
Saçlarım beyazladı, mesela
Gözlerim de , eskisi gibi görmüyor
Yüzümde ki hayat çizgileri çoğaldı
Kitabımın arasında, papatyalar hala dursa da
Onlar,hep bir anıda saklı kaldı.
Ben çocukluk aklımla bilemedim,
giderken, seni yarım bıraktığımı
benim bir kızım oldu .. adı Deniz...
biliyorum şimdi.......
senin Baharın....Benim denizim de kayboldu...

son bir kahve daha içelim,kız kulesine karşı
tüm yarım kalmışlıklara olsun..
şekersiz.......
 
silgisizce

( Tüm Yarım Kalmışlıklara başlıklı yazı SİLGİSİZce tarafından 11.05.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.