GÜLLERİN SAVAŞI

Ben sarayda doğmadım 
Ben varoşların çocuğu 
Hiç kılıç kuşanamadım 
Dervişler döner ya hu 
Benim çocukluğum bu 
Benim evim aynamdır 
Sokağım ruh dünyamdır 
Vur çocuğum vur başını kayalara 
Yeşil benim vatanım 
Ben kentlerde boğuldum 
Aşklar kıvancım oldu 
Yaşama sevincim kısır kaldı 
Ben kendimi kitaplarda kaybettim 
Kitaplarda buldum 
Ben seni unuttum yaz 
Sevgili ortamındayken 
Kâbe benim rüyamdı 
Babam Kâbe için ağlardı 
Atlar koşumlandı koşumlandı 
Yağları eridi bakışlar uzadı 
Saraylar yıkıldı evler onarıldı, 
Şimdi hepimiz birer sultanız artık 
Şimdi elleri uzatıyoruz şak şak 
Bir iki atla ipe uzan takıl bana 
Ben pençelerimle aşkım 
Seni sevdim seni öptüm seni aşkım 
Sana kandım sana yandım inandım 
Ölüme çıkan yol bu mu ne 
Gazze''ye örülen duvar 
Benim ağlayanım var gülenim var 
Rüyada görülen timsah neye yarar 
Beni yuttu yutacak bir duvar 
Bu aşkın önünde ne badireler var 
Ne badireler var 
Fener alayları neden yok 
Neden sevinilmeyen aşırı 
Ve beğenilmeye aşı 
Beni hapsediyor bütün 
Her yeri sardı yangın 
Sarıyor haneyi büsbütün 
Ben seni güllere bağladım 
Güllere sor güllere 
Güllerin savaşı yakın 
Ben seni güllere saydım 
Sen beni ateşlere say 
Ben seni savaşa yordum 
Sen beni barışa yor 
Ben bütün eylemleri yok saydım 
Alkışladım tüm iyi niteli davranışları 
Eşyaları kovdum içimi bozmuşlardı 
Gülleri kokladım durdum 
Seni aradım durdum 
Vinçlerle tartım cürümleri 


Ahmet KEMAL

Ahmet Kemal


( Güllerin Savaşı başlıklı yazı EDİP GÜL tarafından 25.04.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.