Kendini ne zanneder, pişkin gönül avcısı,
Hayat dersini aldı, bırakmadım yanına!
Şansın yaver gitmedi, ben adalet savcısı,
Bilmiyorsan öğrendin, bırakmadım yanına!
 
Ağız dolusu piyaz, geveleyip durursun.
Dümenden kibarlığın, dumanıyla kurursun.
Balta oldun güzele, yapışarak sorarsın!
Belanı mı arandın? Bırakmadım yanına!
 
Gece, gündüz demeden, yükseklerden atarsın,
Kafayı ütülerken, katakulli katarsın.
Andaval hallerinle, kerratını satarsın.
Edepsizce yorandın, bırakmadım yanına!
 
Künyende yazılıdır, çifte atar bu eşek,
Mayası bozuk hamur, ortalıkta; şimdi pek!
Sert kayaya çarptın be! Namus için varız; tek.
Çapkın düdüktü adın, bırakmadım yanına!
 
Her kuşun eti yenmez, birazcıkta, kemik ye!
Köpekler çok sever ya, susarsın, olur mu be?
Aklına tükürdüğüm, kantarımdan şöyle be,
İçimi; döktü bendim, bırakmadım yanına!
Sevilay ÇARTIK

( Bırakmadım Yanına başlıklı yazı S.ÇARTIK tarafından 11.04.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.