Sekiz sene önce geçtim bilgisayarın karşısına ve kendi kendime dedim ki:
********
Börtü böcek, kuş ve çiçek dururken.
Gidip kaktüs dermeye ne gerek var?
Zaten diken üzerinde memleket
Gerim gerim germeye ne gerek var?
Tanır mısın karşındaki adamı?
Veyahut da bilmediğin madamı.
Vardır mutlak bir kederi, bir gamı.
Dul mu diye sormaya ne gerek var?
Baksana sen eğlenmene kâmına
Ne bakarsın Halep’ine, Şam’ına
Kar mı yağmış ebesinin damına?
Vazifen mi ? Kürmeye ne gerek var?
Bak sen de gidersin sonra kazara.
Vatandaşı ne itersin mezara?
Canı çıkmış, ruhu çıkmak üzere.
Defterini dürmeye ne gerek var?
Yaşın altmış , aklın hâla havada.
Kuluçkaya yattın yine yuvada.
Gözün kaldı bilirim baklavada.
Diyorsun ki ’sarmaya ne gerek var?’
Vatandaşın pantolonu, parkası,
Nene gerek entarisi, hırkası.
Dert mi sana ’Nedir acep markası?’
Her şey şeffaf, formaya ne gerek var?
Aşık Sami ne güzeldir sözlerin,
Baharların, hazanların, güzlerin
Hele hele o mancalak gözlerin [*]
Maskaraya, sürmeye ne gerek var?
--------------------------------------------------------------------
[*]Rahmetli annem beni hep ''mancalak gözlü oğlum'' diye severdi. O zamanlar ’ Mutlaka iyi bir şeydir ’ Diye merak etmezdim. Sonraları öğrendim ki mancalak yeşil renkli iri bir kertenkeleymiş)))))))))))
